در پی انتشار نتایج تحقیق دانشمندان ژاپنی مبنی بر اشتباه و نادقیق بودن تصویر مشهور سیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری، مدیران تلسکوپ ایونت هورایزن (EHT) با رد این انتقادات اعلام کردند که تصویر این سیاهچاله درست بوده ...
نتایج مطالعهای جدید، یک دیدگاه کاملاً جدید درباره جایگاه ما در کیهان ارائه میدهد و ممکن است به ما نشان دهد که فهم کنونی ما از ساختار و مرزهای کیهان بسیار محدودتر از آن چیزی است که تصور میکردیم.
ستارهشناسان اعلام کردند که یک راز چند دههای درباره نخستین کوتوله قهوهای شناختهشده ـ «ستارهای شکستخورده» به نام «گلیس۲۲۹بی» (Gliese 229B)ـ سرانجام حل شده است.
برای کسانی که در نیمکره جنوبی زندگی میکنند، این کهکشان به وضوح در آسمان شب قابل مشاهده است و حدود ۱۰ درجه از آسمان را میپوشاند، یعنی ۲۰ برابر اندازه ماه کامل!
دانشمندان میگویند سیاهچاله کلانجرم واقع در مرکز کهکشان راه شیری به شکل امروزی آن حدود ۹ میلیارد سال پیش در جریان برخورد کیهانی شدید با یک سیاهچاله دیگر شکل گرفته است.
تلسکوپ افق رویداد (EHT) که یک پروژه همکاری بینالمللی از رادیوتلسکوپهای سراسر جهان است، به تازگی به وضوح بیسابقهای در مشاهده سیاهچالهها دست یافته است.
محققان اخترفیزیک با بررسی دادههای تلسکوپ پیشرفتهای به نام ایونت هورایزن، به این نتیجه رسیدهاند که ابرسیاهچاله واقع در مرکز کهکشان «راه شیری» در نتیجه برخورد و ادغام دو کهکشان ایجاد شده است.
ایتنا - این جرم که احتمالا یک ستاره سرخ و کمنور است، با سرعتی حدود ۶۰۰ کیلومتر بر ثانیه حرکت میکند. این در حالی است که خورشید در مدارش به دور کهکشان با سرعتی حدود ۲۰۰ کیلومتر بر ثانیه در حرکت است.
ایتنا - بیشتر نقاط قرمز و زردی که در بالای و پایین صفحه راه شیری پراکنده شدهاند، کهکشانهای بسیار دوردست هستند؛ در حالی که اکثر نقاطی که در خود صفحه قرار دارند، تپاخترهای نزدیک میباشند.
ایتنا - عکس نهایی و برگزیدهای که در اینجا نشان داده شده، در ماه مه سال ۲۰۱۶ گرفته شد. در پسزمینه، نوار کهکشان راه شیری ما به شکل یک نوار افقی کشیده شده است.
ایتنا - کیهان به گونهای غیرقابل انکار وسیع است، اما آیا این وسعت شگرف مرکزی هم دارد؟ ممکن است به نظر برخی برسد که زمین ما در وسط همه چیز واقع شده است، اما اکتشافات یک قرن اخیر پاسخ دیگری به این سوال میدهد.