ایتنا - دانشمندان میگویند منظومهٔ شمسی ما وقتی که سنوسال چندانی نداشت، از فضای میانستارهای سیارک میدزدید. جوان بود و خام!
پژوهشهایی جدید بر روی شمار اندکی از سنگهای فضایی شگفتانگیزی با نام «سانتور» (Centaur) متمرکز شدهاند که در نزدیکی مشتری و زحل به دور خورشید میگردند. مدتهاست که سانتورها کنجکاوی ستارهشناسان را برانگیختهاند؛ زیرا مدارهایی بسیار غیرقابل پیشبینی دارند و شبیهسازیها نشان میدهند باید به سمت دیگر اشیاء بروند یا از منظومهٔ شمسی خارج شوند.
به گزارش ایتنا و به نقل از Space، پژوهشی جدید نشان میدهد که منظومهٔ شمسی وقتی که خیلی جوان بود، سانتورها را میدزدید. فتحی نامونی (نویسندهٔ اصلی این مقاله پژوهش و اخترشناس رصدخانهٔ فرانسه) میگوید: «نزدیکی ستارهها در روزهای نخست کیهان بهاین معنی است که میدان گرانشی یکدیگر را بسیار شدیدتر از امروز حس میکردند و بدینترتیب سیارکها از سامانهها یا منظومههای ستارهای به دیگر ستاره جذب میشدند».
این پژوهش جدید بر روی ۲۱ شیء واقع در خارج از منظومهٔ شمسی متمرکز بوده است: اغلب سانتورها و شمار اندکی از سنگهای فضایی عجیبوغریب دیگر. دانشمندان با استفاده از یک برنامهٔ رایانهای دهها هزار نسخه از این اشیاء را پدید آوردند تا سناریوهای احتمالی فرار آنها را مورد مطالعه قرار دهند.
به گفتهٔ پژوهشگران، این تحلیل نشان میدهد که مدارهای عجیب اما پایدار سانتورها نشانهای است از اینکه در جایی فراتر از منظومهٔ شمسی ما به دنیا آمدهاند و در اینجا به دام افتادهاند. گفتنی است شناسایی سیارکهای میانستارهای در محدودهٔ کیهانی ما از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا مطالعهٔ آنها بسیار آسانتر از مطالعهٔ اشیاء موجود در سامانههای خورشیدی دوردست است.
ماریا هلنا مورایس (یکی از نویسندگان این مقاله) میگوید: «کشف دستهٔ بزرگی از سیارکها با منشاء میانستارهای، گامی مهم در درک شباهتهای فیزیکی و شیمیایی و نیز تفاوتهای موجود بین سیارکهای متولدشده در منظومهٔ شمسی و سیارکهایی با منشاء میانستارهای بهشمار میرود». وی میافزاید: «این دسته میتواند دربارهٔ خوشهٔ تولد خورشید، چگونگی تصاحب شدن سیارکهای میانستارهای و همینطور نقشی که مواد میانستارهای در غنیسازی منظومهٔ شمسی از لحاظ شیمیایی و تکامل آن داشتهاند، سرنخهایی در اختیار ما قرار دهند».