ایتنا - بررسی شاخص توسعه فناوری اطلاعات در کشور، نشان از وجود شکاف دیجیتالی در استانهای مختلف دارد. به نحوی که وضعیت توسعه یافتگی تهران در فناوری اطلاعات مطلوب و سیستان و بلوچستان وضع خوبی ندارد.
بررسی شاخص توسعه فاوا (IDI ) در استانها که مربوط به پایان سال ۹۸ میشود و توسط سازمان فناوری اطلاعات ایران منتشر شده است، نشان میدهد که استان تهران دارای وضعیت مطلوب در توسعه فناوری اطلاعات است و استانهای سمنان، یزد، البرز و اصفهان پس از تهران در بالای جدول توسعه یافتگی قرار دارند؛ اما استان سیستان و بلوچستان از وضعیت خوبی برخوردار نیست و در قعر این جدول دیده میشود.
به گزارش ایتنا از مهر، شاخص IDI شاخصی برای سنجش توسعه از ۳ جهت آمادگی فاوا (سطح زیرساخت شبکه و دسترسی به امکانات پایهای فاوا)، شدت فاوا (سطح استفاده از خدمات فاوا در جامعه) و تاثیر فاوا (نتیجه یا نتایج حاصل از استفاده موثر و کارآمد از فاوا) است که در اصل با ۳ گروه «دسترسی»، «استفاده» و «مهارت» معرفی میشود.
این شاخص توسعهای، بنابر تعریف اتحادیه جهانی مخابرات (ITU) ، ابزار قدرتمندی برای نظارت بر پیشرفت در راستای یک جامعه اطلاعاتی جهانی در بستر زمان به شمار میرود.
بررسی شاخص IDI در «میزان استفاده فاوا» در استانها که بر مبنای درصد استفاده افراد از اینترنت و درصد مشترکان پهن باند ثابت و مشترکان فعال پهن باند سیار به دست آمده است، نشان میدهد که تهران در وضعیت مطلوب قرار دارد و پس از آن استانهای البرز، سمنان، قم و اصفهان دیده میشوند.
این در حالی است که استانهای آذربایجان غربی و سیستان و بلوچستان از وضعیت مطلوب بسیار فاصله دارند.
در شاخص «سطح دسترسی فاوا» در استانها نیز که بر مبنای ۵ مولفه شامل درصد مشترکان تلفن ثابت، درصد مشترکان تلفن همراه، پهنای باند بین الملل به ازای کاربران، درصد دسترسی خانوارهای دارای رایانه و درصد خانوارهای دارای دسترسی به اینترنت به دست میآید، تهران در بالاترین سطح دسترسی قرار دارد.
در همین حال استانهای یزد، اصفهان، سمنان و البرز جایگاههای بعدی را به خود اختصاص دادهاند. این درحالی است که وضعیت استان سیستان و بلوچستان در این شاخص نامطلوب است.
بررسی شاخص «میزان مهارت فاوا» در استانها نیز حاکی از آن است که استان سمنان و پس از آن استانهای یزد، تهران، مازندران و اصفهان به ترتیب وضعیت قابل قبولی دارند اما وضعیت استان سیستان و بلوچستان در شاخص مهارت فناوری اطلاعات و ارتباطات وخیم بوده و این استان در پایین جدول قرار دارد.
میزان مهارت فاوا بر مبنای نرخ باسوادی بزرگسالان ۱۵ سال به بالا و نرخ ثبت نام در دورههای دوم و سوم به دست میآید.
در این زمینه شهره ناصری معاون سیاستگذاری و اعتباربخشی سازمان فناوری اطلاعات ایران نیز در توئیتر با اشاره به انتشار وضعیت توسعه فاوا در کشور بر مبنای شاخص IDI نوشت: زمانی که بخواهیم سطح تکامل توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا) را بسنجیم و یا فاصله دیجیتالی ( اختلاف سطح توسعه فاوا بین کشورها و استانها) را اندازه بگیریم مناسب ترین راه، استفاده از شاخص IDI است.
وی گفت: با استفاده از این شاخص میتوان بررسی کرد که کشورها تا چه حدی توانستهاند از فاوا به منظور رشد، توسعه و ایجاد دسترسی استفاده کنند.
ناصری با اشاره به تعریف شاخص IDI توسط اتحادیه جهانی مخابرات (ITU) به عنوان ابزاری قدرتمند برای نظارت بر پیشرفت یک کشور مطابق جامعه اطلاعاتی جهانی، افزود: کاهش شکافهای زیرساختی، نقطه شروع کاهش نابرابریهای اقتصادی است.
معاون سیاستگذاری و اعتباربخشی سازمان فناوری اطلاعات ایران گفت: شاخص IDI استانی نشان میدهد، هرچند شکاف میان استانها وجود دارد، اما از شکاف درآمدی کمتر است.
در این باره امیر ناظمی رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران نیز در توئیتر نوشته است: سیستمها گاه در یک چرخه مثبت در دام میافتند؛ مثلاً درآمد پایین یک منطقه منجر به کاهش زیرساخت شده و همین زیرساخت ضعیف منجر به تداوم درآمد پایین آن منطقه در آینده میشود.
وی گفت: به این ترتیب برای گریز از این چرخه باید در زیرساختها، تبعیض مثبت به نفع آن منطقه ایجاد کرد. به همین دلیل دولت هزینه توسعه خدمات عمومی اجباری (USO) را در مناطقی که فاقد توجیه اقتصادی برای اپراتورها است، میپردازد.
معاون وزیر ارتباطات افزود: توسعه در مناطق شهری اغلب برپایه سود و منطق اقتصادی بوده اما توسعه سطح دسترسی روستایی و مناطق کمبرخوردار، نیازمند سرمایهگذاری بلندمدت و جمعی است.
اگر اشتباه نکنم حدود ۱۵ یا ۲۰ سال پیش که کامپیوترهای ۴۸۶ و پنتیوم ۲۳۳ در حال انقراض بود ، بسیاری از کشورهای اروپایی این سیستم ها را روانه زباله دان می کردند ، اما گویا هند آنها را جمع آوری و با اندکی وام ، بسیاری را تشویق به یادگیری علوم کامپیوتر می کرد ، و تا حد زیادی هم در این راه موفق شد ، با توسعه شبکه اینترنت ، در همان زمان علاوه بر کارآفرینی به شکل دورکاری ، موفق به ورود ارز فراوان به کشور از همین طریق شد. از نتایج بارز این طرح قراردادهای شرکت میکروسافت با بسیاری از شرکت های هندی ست . و اما امروز بر همگان روشن است که سرمایه گذاری در این زمینه تا چه حد می تواند در رفع بیکاری ، ارز آوری و.... در نهایت کسب رفاه عمومی موثر و مفید باشد. اما چرا در این زمینه تلاش گسترده نمی شود ، سوالی ست که هر ذهن آشنا با شبکه جهانی اینترنت را به خود مشغول می کند. نه؟