تصویب نهایی معماری شبکه ملی اطلاعات در انتظار شورای فضای مجازی

شبکه اینترنت در هر کجا و هر زمان که بخواهد اجرایی شود ، دارای استاندارد و پروتکل های جهانی ست ، که بدون رعایت این پروتکل ها اصولا شبکه ارتباطی جامه عمل به خود نمی گیرد ، حال هر نامی که بر روی آن بگذاریم . شبکه اینترنت را شاید بتوان به شبکه پست معمولی تشبیه کرد ، با این تفاوت که در پست نقل و انتقال فیزیکی بسته پستی انجام می شود ، ولی در شبکه اینترنت بسته های دیجیتالی بصورت نرم افزاری و تکانه های الکتریکی و در بستر مخابراتی جابجا می شوند ، هر دو دارای استانداردهای خاص خود هستند که در صورت عدم رعایت پروتکل های استاندارد ، هیچ بسته ای از مبدا به مقصد نخواهد رسید. با توجه به شبکه اینترنت جهانی ، پروتکل های آن حاصل خرد و دانش جهانی بوده و بدون شک هر آنچه نتیجه خرد جمعی باشد ، کامل تر ، بهتر و کارآمدتر خواهد بود. شبکه اطلاعات ملی هم مسلما نمی تواند از چارچوب پروتکل های شبکه های کامپیوتری خارج‌ باشد ، که در غیر اینصورت محدود به داخل شده و به عبارتی شکل منزوی به خود خواهد گرفت ، و هر آنچه محدود و منزوی شود ، نه رشد و نه تکامل و نه کارایی خواهد داشت ، برای داشتن امنیت شبکه هم راهی نیست بجز در ارتباط مدام بودن با دانش روز و همین ارتباط شبکه جهانی ، تا که بشود از آخرین پروتکل های امنیتی مطلع و برخوردار شد.
با کمی دقت در اخبار ، شاید بتوان گفت ، ضعف امنیت شبکه های داخلی و داده های ذخیره شده در این سیستم ها ناشی از عدم رعایت پروتکل های استاندارد شبکه ، و یا استفاده از استانداردهای تاریخ گذشته شبکه باشد ، در نهایت اگر منظور از شبکه ملی اطلاعات ، طراحی و اجرایی کردن شبکه ای درون مرزی با عدم ارتباط با شبکه های برون مرزی باشد ، که خوب راه و روش آن مشخص است ، هرچند که چنین شبکه ای کارایی مطلوب را نخواهد داشت ، اما اگر شبکه ملی اطلاعات با حفظ و برقراری ارتباط درون مرزی و برون مرزی مد نظر باشد ، هیچ راهی نیست مگر استفاده از جدیدترین پروتکل های اینترنت ، هم در بعد سخت افزاری و هم در بعد نرم افزاری ، که در غیر اینصورت ممکن است با صرف هزینه های گزاف بعد از چند سالی به ضرورت برگردیم به همان شبکه های جهاتی با حفظ امنیت شبکه داخلی . و با توجه به روند شکل گیری روش و روال های زندگی همه جوامع ، راهی نیست مگر در اجرا و رعایت پروتکل های استاندارد و بین المللی.
انشااله.