پرتاب ماهوارهها به فضا با سرعت هشت هزار کیلومتر بر ساعت
ایتنا - ماموریت اسپین لانچ قرار است کمهزینهترین و پایدارترین دسترسی به فضا در جهان را به ارمغان آورد.
یک سامانه جدید و مبتکرانه پرتاب که برای پرتاب محمولهها با سرعت هشت هزار کیلومتر بر ساعت (پنج هزار مایل بر ساعت) طراحی شده، برای تجاریسازی این فناوری ۷۱ میلیون دلار بودجه دریافت کرده است.
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، «اسپین لانچر» که اینک از حمایت ناسا برخوردار است، آخرین دور تامین مالی خود را در این هفته اعلام کرد و کل مبلغ جمعآوریشده برای پرتابگر «مس اکسلریتر» را به ۱۵۰ میلیون دلار رساند.
این نخستین سامانه پرتاب مکانیکی جنبشی جهان خواهد بود که قادر است ماهوارهها را به گونهای به مدار برساند که هم نسبت به موشکهای معمولی ارزانتر باشد و هم به محیط زیست آسیب کمتری برساند.
همچنین هدف از روش پرتاب مافوق صوت این است که ماهوارهها بتوانند به جای چند دقیقه، طی چند ثانیه به مدار برسند. هنگامی که محموله از استراتوسفر بالاتر میرود، مقدار کمی از نیروی محرکه را برای رسیدن به موقعیت مداری نهایی خود به کار میگیرد.
از جمله حامیان سری «بی» این دوره تامین مالی، شرکت سرمایهگذاری خطرپذیر آمریکایی کلاینر پرکینز بود که ادعا کرد این [فناوری] دسترسی به فضا را دگرگون میکند.
ون شیه، شریک اصلی کلاینر پرکینز، گفت: «ما در هدف اسپین لانچ برای تحقق ظرفیت کامل اقتصاد فضایی با ساخت یک سامانه پرتاب فضایی متحولکننده که هم بسیار کم هزینه و هم از نظر زیست محیطی پایدار است، شریکایم.»
اسپین لانچ پیش از این یک شتابدهنده زیر مداری ساخته که ۳۳ متر ارتفاع دارد- تقریبا به اندازه ارتفاع نخستین موشک ماهوارهبر اسپوتنیک- و به یک محفظه خلاء فولادی یک هزار تنی مجهز است.
شتابدهنده زیرمداری سال گذشته با یک موشک با قابلیت استفاده مجدد، با موفقیت آزمایش شد. با این امید که در درازمدت از آن به عنوان یک وسیله تعیین قابلیت ماهواره استفاده شود.
این شتابدهنده همچنین برای سامانه پرتاب مداری این شرکت که در حال حاضر در دست ساخت است، بستری آزمایشی فراهم میکند.
به گفته جاناتان یانی، مدیرعامل اسپین لانچ، این سامانه به هیچ پیشرفت اساسی در علم مواد نیاز ندارد و میتواند با استفاده از سختافزار موجود ساخته شود.
او گفت: «ماموریت اسپین لانچ قرار است کمهزینهترین و پایدارترین دسترسی به فضا در جهان را به ارمغان آورد.»
«آنچه به عنوان یک ایده مبتکرانه به منظور دستیافتنیتر کردن فضا آغاز شد، اینک به یک رویکرد فنی تمام و کمال و متحولکننده در زمینه پرتاب ماهوارهها تبدیل شده است.»