ایتنا - چهل و پنج سال از زمان پرتاب کاوشگر وُویَجِر-۲ به فضا می‌گذرد. گمان می‌رفت دیگر امیدی برای ادامه کار آن نیست اما به تازگی دانشمندان ناسا راهی برای طولانی‌تر کردن عمر مفید آن پیدا کردند.

با وجود اینکه وویجر-۲ در مدت چهل و پنج سال گذشته حدود ۲۰ میلیارد کیلومتر از زمین فاصله گرفته است، اما محققان ناسا با یک روش ابتکاری، بر عمر مفید آن به مدت سه سال دیگر افزودند.

وویجر ۱ و ۲ اطلاعات علمی مهمی را در مدت ماموریت خود ارائه کردند.

به گزارش ایتنا  به نقل از یورونیوز، در حال حاضر، این دو کاوشگر در فضای بین‌ستاره‌ای، در فاصله‌ ۱۹.۸ و ۲۳.۸ میلیارد کیلومتری از زمین در حرکت هستند. این فاصله، فراتر از هر مسافتی است که سفینه فضایی یا هر جسم ساخته شده توسط بشر پیموده است. 

لیندا اسپیلکر، از محققین پروژه وویجر در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در جنوب کالیفرنیا گفت: «هر چه از خورشید دورتر می‌شوند، داده‌های علمی که وویجرها به زمین ارسال می‌کنند ارزشمندتر می‌شوند. ما قطعا علاقه مندیم که تا آنجا که ممکن است آن‌ها را فعال نگه داریم.»

وویجر ۱ و ۲ به فاصله یک ماه در سال ۱۹۷۷ میلادی پرتاب شدند. این کاوشگرها در ابتدا قرار بود برای ماموریتی چهار ساله و عبور از زحل و مشتری به فضا فرستاده شوند. 

در این ماموریت، یک صفحه فنوگرافی طلایی حاوی اطلاعاتی در مورد زمین نیز در آن قرار داده شد تا در اختیار موجودات فرازمینی قرار گیرد. بر روی این صفحه طلایی، گلچینی از موسیقی فرهنگ‌ها و دوره‌های مختلف ضبط شده است. مضافا اینکه صوت مکالمات احوال‌پرسی ساکنان زمین به پنجاه و پنج زبان و پیام‌های جیمی کارتر رئیس جمهور آمریکا و کورت والدهایم دبیر کل سابق سازمان ملل متحد نیز بر روی این لوح ثبت شده است.

اما این کاوشگرها از حد انتظارات فراتر رفتند، و ناسا مجبور شد به طور مستمر ماموریت آن‌ها را تمدید کند. اول قرار شد از نپتون و اورانوس عبور کنند، تا اینکه یک بار دیگر ماموریت آن‌ها تمدید شد و وارد فضای هلیوسفر یا هورسپهر شدند. هلیوسفر حبابی از ذرات و میدان‌های مغناطیسی است که از خورشید امتداد می‌یابد.

 

صفحه طلایی رنگ حاوی داده‌هایی از زمین در کاوشگر وویجر

دانشمندان ناسا در سال ۱۹۷۷ در حال کار بر روی وویجر-۲ قبل از پرتاب کاوشگر