ايتنا - وارونه کردن روند پیری با ترکیبی جدید از خون خوک

بر پایه مطالعه‌ای جدید که به‌تازگی در نشریه جروساینس (GeroScience) منتشر شد، این داروی ضدپیری‌ــ که به آن ئی۵ می‌گویندــ از خون یک خوک جوان ساخته و به موش‌های پیر تزریق شد.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، به گفته پژوهشگران از جمله از دانشگاه کالیفرنیا لس‌آنجلس (یوسی‌ال‌ای) ئی۵، ترکیبی از نانوذرات پیچیده و پلاسمای جوانی که از خوک به دست می‌آید، ساعت زیست‌شناختی موش‌ها را به‌طور میانگین نزدیک به ۷۰ درصد معکوس کرد.

به گفته دانشمندان اگر بتوان این نتایج را به انسان منتقل کرد، به معنای بازگشت یک فرد ۸۰ ساله به ۲۶ سالگی است.

استیو هوروات، نویسنده همکار این مطالعه در بیانیه‌ای گفت: «در ابتدا به‌سختی توانستم تاثیرهای عمیق جوانسازی فراژن‌شناختی [اپی‌ژنتیک] ئی۵ را باور کنم. با این حال، مطالعات موازی جوندگان در آزمایشگاه‌های مختلف یافته‌های ما را به‌شدت تایید می‌کند.»

دانشمندان در این پژوهش دریافتند زمانی که درمان خون خوک را برای بافت‌های گوناگون موش به کار بردند، به نظر رسید سن بیولوژیکی خون،‌ قلب و کبد نیز معکوس شد.

دانشمندان در این مطالعه نوشتند: «این درمان بیش از نیمی از سن فراژن‌شناختی خون، قلب و بافت کبد را کاهش داد.»‌

روی هیپوتالاموس مغز نیز اثر جوانسازی «نامحسوس اما از نظر آماری معنادار» پدید آمد. پژوهشگران گفتند که در کارکرد این اندام‌ها «بهبود پیش‌رونده»‌‌ و نیز بهبودهای رفتاری و شناختی مشاهده کردند.

به‌طورکلی، این یافته‌ها می‌گویند که درمان مشتق از پلاسمای خوک جوان «پیری موش‌ها را به‌میزان چشمگیری معکوس می‌کند».

پژوهشگران می‌گویند: «دریافتیم که درمان مشتق از پلاسما در موش نر و ماده همواره موثر بود و سن فراژن‌شناختی بافت‌ها را در موش‌های متعدد به‌شدت کاهش می‌دهد.» این نتایج جدید درباره روش‌های زیست‌شناختی مشترک در سراسر گونه‌های پستانداران نیز اطلاعاتی ارائه می‌دهد. هرچند این درمان هنوز برای انسان آزمایش نشده است، به گفته پژوهشگران جای امیدواری وجود دارد.

در آینده ممکن است «به جای درمان بیماری‌ها به صورت فردی» احتمالا از جوانسازی برای کاهش روشمند خطر شروع بیماری استفاده شود.

در انتقال این یافته‌ها به انسان دلایلی وجود دارد که موجب تردید می‌شود.

دانشمندان اشاره کردند نشانگرهای پیری که در موش‌های این مطالعه دیده شد، ممکن است با مقدار و الگوهای انسان به‌شدت متفاوت باشد.

آن‌ها با اشاره به اینکه «آنچه برای یک گونه جانوری مضر است، ممکن است در گونه‌ای دیگر بی‌اهمیت باشد» گفتند به همین دلیل انتقال بسیاری از درمان‌های جوانسازی از جوندگان به انسان موثر نیست.