این بررسی نشان میدهد، حالتهای مختلف Smiles که امروزه به میزان وسیع در ایمیلها، پیامهای فوری(IM)، وبلاگها و تالارهای گفتوگو مورد استفاده قرار میگیرد، علاوه بر نوجوانان، نزد بزرگسالان هم بسیار محبوب شده است.
طبق آمارهای بهدست آمده، 52 درصد از 40 هزار کاربری که برپایه این تحقیق مورد مصاحبه قرار گرفتند، بالای 30 سال سن داشتند که از بین این افراد، 52 درصد اظهار داشتهاند از این شکلکها بهطور روزانه استفاده می کنند و درحدود 40 درصد نیز خاطرنشان کردهاند که این اشکال را در پنج سال اخیر به صورت مستمر مورد استفاده قرار دادهاند.
براساس این تحقیق نوجوانان از Smiles تنها در تالارهای گفتوگو و سرویسهای مسنجر استفاده میکنند، درحالی که بزرگسالان برای برقراری ارتباط لحظه به لحظه، ابراز احساسات و عواطف خود این صورتکها را بهکار میگیرند و معتقدند که این شکلکها میتوانند تا حد قابلملاحظهای در وقت آنها صرفهجویی کنند.
دیوید شیپلی، روزنامهنگار نیویورک تایمز، در این باره نوشت: "در سالهای اخیر استفاده از Smiles بهویژه برای برقراری ارتباطات مهم و فوری نزد بزرگسالان شایع شده است. درواقع این صورتکها امروزه تبدیل به یک زبان نوشتاری مهم در مراودات اینترنتی و موبایلی بزرگسالان شده است. این درحالی است که تا چند سال قبل، تنها نوجوانان با زبان این اشکال آشنایی داشتند و از آن برای تبادل صحبتهای اینترنتی خصوصی خود استفاده میکردند."
ایده Smiles به حدود 100 سال قبل باز میگردد. در سال 1912 آمبروس بروس که نویسنده بود، سیستم جدید نشانهگذاری را با عنوان "نشانه زیرلب خندیدن" پیشنهاد کرد. این سیستم درواقع یک صورتک خندان بود که به شکل \__/! نشان داده میشد.
اما اولین استفاده این شکلکها از سال 1982 و درپی انقلاب دیجیتالی توسعه یافت. در این سال اسکات فلمن، محقق علوم کامپیوتری دانشگاه کرنجیملون در پتسبورگ از این شاخص برای ارایه عقاید خود استفاده کرد.
پس از گذشت یک ماه از این اقدام، برخی همکاران فلمن در دانشگاه "پائولو آلتو" در کالیفرنیا اختراع فلمن را بازتولید کردند.
پس از آن شرکت زیراکس فهرستی شگفتانگیز از حالتهای مختلف این صورتکها را منتشر کرد. فلمن هرگز انحصار این اختراع را به نام خود ثبت نکرد و حتی یک سنت هم بابت آن دریافت نکرد.