سیلوسایبین، ماده فعال قارچ جادویی که به کاهش افسردگی کمک میکند
ایتنا - یک بررسی جدید نشان میدهد که ماده شیمیایی فعال موجود در قارچ جادویی میتواند یک ضدافسردگی قوی باشد.
محققان در اول ماه مه در BMJ گزارش دادند که سیلوسایبین در کاهش علائم افسردگی از انواع درمان های کنترلی فعلی بهتر عمل کرد. در این مطالعه گروهها دارونما، مکمل غذایی نیاسین یا میکرودوزهای (دوزهای بسیار کم) روانگردان دریافت کردند.
تیمی به رهبری آتینا-مارینا متاکسا، دانشجوی کارشناسی ارشد در گروه پزشکی دانشگاه آکسفورد در بریتانیا نتیجه گرفت که:« یافتههای این بررسی در مورد اثربخشی سیلوسایبین در کاهش علائم افسردگی برای استفاده از آن در عمل بالینی به عنوان مداخله دارویی برای بیماران مبتلا به افسردگی اولیه یا ثانویه، بهویژه زمانی که با حمایت روانشناختی ترکیب میشود و در یک محیط بالینی تحت نظارت انجام میشود، تشویقکننده است. »
محققان در یادداشتهای پسزمینه میگویند افسردگی حدود 300 میلیون نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار میدهد که در طول دهه گذشته نزدیک به 20 درصد افزایش داشته است.
به گفته محققان، سیلوسایبین در کاهش علائم افسردگی پس از یک یا دو دوز، با عوارض جانبی کم و بدون خطر ظاهری اعتیاد، نویدبخش است.برای ارائه یک نمای کلی از وضعیت فعلی تحقیقات، یک تیم بریتانیایی دادههای هفت کارآزمایی بالینی شامل 436 فرد مبتلا به افسردگی را بررسی کردند.
نتایج نشان میدهد که سیلوسایبین تغییر قابلتوجهی در نمرات افسردگی نسبت به هر یک از درمانهای کنترل ایجاد کرد. محققان دریافتند که اثرات درمانی سیلوسایبین در میان بیمارانی که افسردگی در کنار بیماری روانی دیگری داشتند و زمانی که شرکتکنندگان قبلاً از روانگردان استفاده میکردند بسیار قویتر بود.
تیم تحقیقاتی نوشت: «جالب است که یک الگوی واضح برای استفاده قبلی از داروهای روانگردان پدیدار شد. هر چه نسبت شرکت کنندگان در مطالعه که در گذشته از روانگردان استفاده کرده بودند بیشتر باشد، تأثیر درمان پس از سیلوسایبین نیز بالاتر بود.«
به گفته محققان، با این حال، شواهد بیشتری برای حمایت از سیلوسایبین به عنوان یک داروی ضد افسردگی مورد نیاز است.
محققان اضافه کردند که برای ارزیابی اثربخشی بالقوه و همچنین هزینههای بالقوه به دادههای «دنیای واقعی» نیز نیاز است.
بیماران آزمایشی معمولاً سیلوسایبین را در یک اتاق نشیمن آرام همراه با موسیقی آرام بخش، تحت نظارت رواندرمانگر دریافت میکنند - وضعیتی که بعید است در محیط های معمولی مراقبت های بهداشتی رخ دهد.
محققان نوشتند: «ترکیب این عناصر، این مداخله را به یک مداخله نسبتاً پیچیده و پرهزینه تبدیل میکند، که میتواند کسب تأییدیه از سازمانهای نظارتی و بازپرداخت از شرکتهای بیمه و دیگران را چالشبرانگیز کند. هزینه بالای مرتبط با مداخله همچنین این خطر را افزایش می دهد که کلینیکهای غیرقانونی ممکن است با ایجاد تغییراتی در پروتکل و روند درمانی هزینهها را کاهش دهند، که میتواند اثرات مضری برای بیماران داشته باشد.»