طبق بررسی گسترده کارآزماییهای بالینی، دستهای از داروهای میگرن که کمتر استفاده میشوند، در کنترل علائم مرتبط با این بیماری، از داروهای جدیدتر و گرانتر موثرترند.
با آنکه داروهای تریپتان (triptan) مشخصا برای درمان حملات میگرن تولید شدهاند، در کمتر از ۲۲ درصد موارد برای درمان این بیماری استفاده میشوند. آندریا سیپریانی، از دانشگاه آکسفورد، میگوید، برای درمان میگرن بیمارانی که شرایط خاص پزشکی مانند بیماری قلبی عروقی ندارند، داروهای تریپتان ارزانقیمت باید اولین گزینه در نظر گرفته شوند.
داروهای تریپتان مانند «سوماتریپتان» و «التریپتان» از سال ۱۹۹۱ بهتدریج در سطح جهان مجاز شدند و اکنون بهشکل قرصهای بدون نشان تجاری در دسترس بیشتر افرادند. با این حال برخی گزارشهای موردی میگوید که این داروها ممکن است باعث حمله قلبی یا سکته مغزی شوند - بهویژه در افرادی که سابقه مشکلات قلبی عروقی دارند.
به گزارش نیوزساینتیست، شرکتهای داروسازی برای ارائه درمانهای جایگزین داروهای جدیدتری مانند «دیتانها» (ditans) و «گپانتها» (gepants) را تولید کردهاند که سازوکاری مشابه تریپتانها دارند اما سبب حمله قلبی نمیشوند. این داروها طی چند سال اخیر مجوز گرفتهاند و هزینه زیادی دارند. برای مثال، هزینه داروهای شرکت «الی لیلی» (Eli Lilly) و «لاسمیتیدان» (lasmiditan)، حدود ۹۲ دلار و۵۰ سنت برای هر قرص ۲۴ ساعته است، در حالی که داروی الیتریپتان عمومی (generic) حدود ۱۷ دلار است. هچنین افراد میتوانند برای کنترل علائم میگرن از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و از مسکنهایی مانند پاراستامول استفاده کنند.
سیپریانی میگوید، با اینکه محققان درمورد اثربخشی، ایمنی و عوارض جانبی هر یک از داروهای میگرن صدها مطالعه انجام دادهاند، کار کافی برای مقایسه آنها با هم انجام نشده است. او و همکارانش با بهرهگیری از دانش موجود ۱۳۷ آزمایش کنترلشده تصادفی و دو سو کور (double-blind) را، که از سال ۱۹۹۱ در سراسر جهان انجام شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. محققان کارآزمایی اثربخشی ۱۷ داروی خوراکی را در مقایسه با دارونما و دارویی دیگر در ۸۹ هزار و ۴۴۵ شرکتکننده بزرگسال ارزیابی کردند. طبق نتایج بهدستآمده، موثرترین دارو برای تسکین درد طی دو ساعت، تریپتان التریپتان و پس از آن سه تریپتان دیگر، یعنی ریزاتریپتان، سوماتریپتان و زولمیتریپتان، بودند. همچنین التریپتان و ایبوپروفن موثرترین داروها برای تسکین درد پایدار تا ۲۴ ساعت بودند.