زمین خوردن با خطر ابتلا به زوال عقل در افراد مسن مرتبط است
یک مطالعه جدید به سرپرستی مولی ژرمن، ثابت میکند که زوال شناختی ممکن است خطر افتادن در افراد مسن را افزایش دهد و آسیبهای ناشی از زمین خوردن نیز ممکن است پیشرفت زوال عقل را سرعت ببخشد.
بیش از ۱۴ میلیون سالمند در سال زمین میخورند و این زمین خوردنها میتواند زندگی را تغییر دهد.
به گزارش ایتنا، یک مطالعه جدید به سرپرستی مولی ژرمن، ثابت میکند که زوال شناختی ممکن است خطر افتادن در افراد مسن را افزایش دهد و آسیبهای ناشی از زمین خوردن نیز ممکن است پیشرفت زوال عقل را سرعت ببخشد.
مطالعه ژرمن، (معاون مرکز جراحی و سلامت عمومی در بیمارستان زنان و بریگهام در بوستون)، و همکارانش اشاره میکند که زمین خوردن یکی از شایعترین دلایل پذیرش در مرکز تروما و علت شماره یک آسیب در افراد مسن است.
ژرمن در یک بیانیه خبری گفت: سقوط و زمین خوردن ممکن است بتواند به عنوان رویدادهای پیشرو عمل کند که میتواند به ما در شناسایی افرادی که نیاز به غربالگری شناختی بیشتری دارند، کمک کند.
این تیم تحقیقاتی دادههای بیش از ۲.۴ میلیون سالمند که یک سال بعد از یک آسیب تروماتیک متحمل شده بودند و وضعیت آنها بعد از یک سال را بررسی کرد.
نیمی از بیماران در اثر زمین خوردن مجروح شدند. این مطالعه نشان داد که از این تعداد، ۱۰.۶ درصد بعداً به زوال عقل مبتلا شدند. زمین خوردن خطر ابتلا به زوال عقل در آینده را تا ۲۱ درصد افزایش داد.
محققان توصیه میکنند که افراد مسنی که پس از زمین خوردن برای مراقبت به بیمارستان مراجعه میکنند، تحت غربالگری شناختی در بیمارستان قرار گیرند. چنین غربالگری میتواند به سالمندانی که به درمان برای افت روانی نیاز دارند کمک کند تا زودتر بهبود یابند.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده، در سراسر کشور، از هر ۴ سالمند، ۱ نفر سقوط میکند که منجر به بیش از ۵۰ میلیارد دلار هزینه مراقبتهای بهداشتی میشود.
دکتر الکساندر اردوبادی (Alexander Ordoobadi) ، نویسنده اول این مطالعه، رزیدنت جراحی در Brigham and Women's، اغلب بیمارانی را ویزیت میکند که پس از زمین خوردن بستری میشوند.
به گزارش ایتنا، وی خاطر نشان میکند: ما جراحات را درمان میکنیم، توانبخشی ارائه میدهیم، اما علیرغم وجود شواهد فزایندهای که حاکی از ارتباط بین سقوط و زوال شناختی است، اغلب عوامل خطر زمینهای که منجر به زمین خوردن میشود را نادیده میگیریم.
اردوبادی معتقد است که در حالت ایدهآل، سالمندانی که زمین میخورند باید با یک پزشک مراقبتهای اولیه یا متخصص سالمندان و متخصص مراقبت از سالمندان، که میتوانند مهارتهای ذهنی و بهبودی طولانی مدت آنها را تحت نظر داشته باشند، پیگیری شوند. اما بسیاری از سالمندان با پزشک مراقبتهای اولیه آشنایی ندارند و همچنین به پزشک سالمند دسترسی ندارند.
اردوبادی گفت: مطالعه ما فرصت مداخله زودهنگام و نیاز به پزشکان بیشتری را نشان میدهد که بتوانند مراقبتهای جامعی را برای سالمندان ارائه دهند.