ایتنا - نماینده در برابر صنف مسئول است و اقداماتش، اگر در جهت تخریب روحیه و انسجام صنفی باشد، مستحق برخورد.
ایمان بیک هفتمین سالگرد تولد سازمان نظام صنفی رایانهای کشور، متاسفانه آنگونه که باید، پر شور نبود. البته همچنان آنان که به این سازمان امید بستهاند و بودنش را ضروری میدانند، از همراه و منتقد، در مراسم سالگرد حاضر شده بودند.
اما شاید دیگر اعضاء، امسال بیش از سال های پیش درگیر معضلات مالی بودهاند و صنف را فعلا وانهادهاند تا کسبشان آسیب نبیند. یا شاید دل و دماغ جشن سالگرد نداشتهاند.
اینکه چرا قاطبه صنف امسال مراسم سالگرد را جدی نگرفتند، بماند برای مدیران سازمان که تحلیل و بررسی کنند. سخن ما اینجا درباره کسانی است که ضرورتا باید میبودند و نبودند.
انتظار این بود که اعضای شورای مرکزی و هیئت مدیرههای استانها همه باشند که نبودند. البته غیبت اعضای شورا از استانهای دیگر را میتوان به دوری راه و سختی سفر نسبت داد و از آن گذشت.
اما آیا غیبت اعضای هیئت مدیره سازمان نصر تهران توجیه دارد؟ جالب اینکه غایبان مراسم سالگرد، از هر دو ائتلاف انتخاباتی بودند، بنابراین نمیتوان گفت که صرفا یک ائتلاف مثلا به نشانه اعتراض یا به دلیل سرخوردگی حضور نیافته است.
وقتی گروهی کثیر دل به فعالیت نمایندگانی بستهاند، غیبت آن نمایندگان در جلسهای که قرار است تجسم و تبلور انسجام صنفی باشد، توجیهی جز بیتوجهی به اصل وجودی سازمان مردم نهاد ندارد.
به نظر میرسد مدیریت سازمان نظام صنفی اگر به دنبال تقویت انسجام صنفی است، اول باید این انسجام را درون هیئت مدیره تقویت کند، به نوعی که نشانههای همکاری و تفاهم را بتوان در رفتار اعضای هیئت مدیره به عنوان نمایندگان صنف دید.
نمایندگی صنف، مسئولیتی است که اعضای صنف به کاندیدای انجام این مسئولیتها میسپارند. بنابراین نماینده در برابر صنف مسئول است و اقداماتش، اگر در جهت تخریب روحیه و انسجام صنفی باشد، مستحق برخورد.
غیبت توجیهناپذیر اعضای غایب هیئت مدیره نصر تهران، شاید نیازمند توبیخ باشد.