سه شنبه ۲ ارديبهشت ۱۳۹۹ ساعت ۲۲:۰۰
گزارش تصویری ایتنا: خودروهایی که برای شرکتشان بدشگون بودند
AMC Pacer
آیا پیسر قاتل شرکت امریکن موتورز (AMC) بود؟ شاید، شاید هم نه، ولی منصفانه است که بگوییم ورود آن همزمان بود با زوال شرکتی که زمانی به برخورداری از 7.5 درصد از سهام بازار خودروی جدید آمریکا می‌بالید. در سال 1976، که نخستین سال فروش کامل پیسر بود، AMC توانست 177724 دستگاه از این «خودروی عریض» آئرودینامیک را از 283255 خودرو بفروشد. این یک صبح کاذب بود، به طوری که در سال 1977 به 58264 دستگاه رسید و دیگر هم بهبود نیافت. تولید آن در سال 1980 متوقف شد و AMC در 1987 تعطیل شد. قطعا هزینه توسعه پیسر بر منابع مالی این شرکت فشار آورد، ولی محرکه‌های دیگری نیز پشت زوال این شرکت بودند.
پونتیاک آزتک
آخرین پونتیاک آزتک در سال 2005 از خط تولید خارج شد، درست پنج سال پس از رونمایی ضعیفش در نمایشگاه خودروی دیترویت. این خودرو نمادی شد از شکست برندی که زمانی خودروهای قدرتمندی مانند GTO را تولید می‌کرد. گروههای متمرکز به جنرال‌موتورز (GM) بابت ساخت آزتک هشدار داده بودند، ولی روسای شرکت به این هشدارها توجهی نکردند. این واقعیت که این خودرو تنها پنج ماه پس از رونمائیش فیس‌لیفت شد گویای عمق ماجراست. GM پونتیاک را در سال 2009 تعطیل کرد، و اگرچه آزتک را نمی‌توان تنها عامل شکست پونتیاک دانست، ولی ظاهر زشت آن در این زوال موثر بود.
DeLorean DMC-12
جان دیلورین، نایب رییس سابق جنرال موتورز شرکت دیلورن موتورز (DMC) را در سال 1975 بنیان نهاد. عدم موفقیت خودروی DMC-12 در جلب توجه مشتریان یکی از چند عامل نابودی این شرکت بود.
Bricklin SV-1
بریکلین SV-1 و دیلورن DMC-12 نقاط اشتراک بسیاری دارند. هر دو درهایی داشتند که رو به بالا باز می‌شدند. هر دو حاصل تخیلات یک مرد بودند. و هر دو با پول دولتی با وعده اشتغال انبوه تامین مالی شدند. SV-1 (خودروی ایمنی یک) زاده افکار مالکولم بریکلین، موسس سوباروی آمریکا، بود. متاسفانه هزینه‌های تولید آن از کنترل خارج شد و این شرکت نتوانست به هدف تولید 1000 خودرو در ماه دست یابد. این شرکت، که 20 میلیون دلار از دولت نیوبرانزویک دریافت کرده بود، در سال 1976 ورشکسته اعلام شد.
Hummer H3
هامر یک قربانی دیگر تجدید ساختار پس از ورشکستگی جنرال موتورز بود. امیدهای GM برای فروش این شرکت به یک شرکت چینی با شکست مواجه شد، که باعث شد تا هامر با مختومه شدن فوری مواجه شود. H3 که در سال 2005 رونمایی شد، به خاطر مصرف سوخت بالا و کندی بیش از حدش نتوانست با تعداد فزانیده خودروهای شاسی بلند به رقابت ادامه دهد.
Edsel
فورد 250 میلیون دلار برای ادسل صرف کرد تا با تلاشهای فوق‌العاده مانع از شکست آن شود. ولی مشکل اینجا بود که هیچکس نمی‌دانست ادسل برای رسیدن به چه هدفی تلاش می‌کند. همچنین مشکلات کیفیتی مختلفی داشت که باعث به ستوه آمدن نمایندگیها و دودلی مشتریان شد. ادسل فورد در نوامبر 1959، یعنی تنها سه سال پس از آغاز این پروژه، مرد.
Studebaker Avanti
این خودرو، که توسط ریموند لوی طراحی شده، یکی از آینده‌نگرترین خودروهایی بود که آمریکا به خود دیده است. در حالت سوپرشارژ سرعت آن به حدود 275 کیلومتر در ساعت می‌رسید، و یک ورژن اصلاح‌شده آن به 315 کیلومتر در ساعت نیز رسید. این یک خودرو ایمن نیز بود به طوری که نخستین خودروی تولید انبوه شده چهار صندلی فایبرگلاس و بدون جلو پنجره در آمریکا بود. مشکلاتی که در تولید آوانتی پیش آمد روند مرگ استودبیکر را تسریع نمود.
Scion FR-S
شرکت سایون، که در سال 2003 برای جلب نظر رانندگان جوانتر به مجموعه خودروهای تویوتا راه‌اندازی شد، قرار بود نوآور و باحال باشد. با وجود استارت موفق این شرکت اما تا سال 2010 فروش آن به کمتر از یک سوم کاهش یافت. خودروهای اسپورت FR-S برای کمک به احیاء این برند عرضه شدند، ولی نتیجه عکس دادند، تا جایی که تویوتا در سال 2016 این شرکت را تعطیل کرد.
Oldsmobile Bravada
اولدزموبیل براوادا نخستین بار در سال 1991 به عنوان یک ورژن گرانقیمت‌تر شورلت S-Blazer عرضه شد. با اینکه خودروها در میان خریداران محبوب بود ولی به خاطر مشکلاتی که جنرال موتور در مدیریت این برند پیدا کرد آخرین محصول اولدزموبیل شد.
Saab 9-7X
مرگ اولدزموبیل براوادا این امکان را فراهم آورد که پلتفرم GMT360 آن به پایه‌ای برای ساب 9-7X تبدیل شد. ولی تلاشهای جنرال موتورز برای تولید محصولی که بتواند با ولوو XC90 رقابت کند با شکست مواجه شد. GM نهایتا تصمیم به خروج سرمایه‌اش از ساب گرفت، که این موضوع باعث افول این شرکت شد.
Saturn Relay
جنرال موتورز در سال 2005 نخستین مینی‌ون ساترن را عرضه کرد. اهمیت آن به عنوان نخستین محصول برند ساترن بود که هیچ پانل بدنه پلاستیکی نداشت. اما پس از آنکه خودروی Relay این برند تنها 27000 دستگاه فروش رفت تولید آن در سال 2006 متوقف شد و خود ساترن نیز در سال 2010 تعطیل شد.
Cizeta-Moroder V16T
این خودرو، که توسط یک طراح ایتالیایی به نام مارسلو گاندینی طراحی شده بود، برگرفته از تخیل این طراح از لامبورگینی دیابلو بود. این ابرخودروی V12 با موتور 6 لیتری در مودنا توسط تیمی از کارکنان سابق لامبورگینی ساخته شد. قرار بود 100 دستگاه از این خودرو ساخته شود، ولی وقتی یکی از موسسانش از این پروژه کنار کشید، و پولش را هم با خود برد، پروژه شکست خورد، و تنها نه دستگاه سیزتا تولید شد.
کد مطلب: 60492
