عروس دریایی شکلها و اندازههای مختلفی دارد – برخی از آنها ممکن است به اندازه یک بند انگشت باشند و برخی دیگر تا حدود 40 متر هم طول دارند.
عروس دریایی مغز، قلب، استخوان یا حتی خون ندارد.
هرچند که آنها زیبا هستند ولی ایده خوبی نیست که به آها دست بزنید چرا که برای دفاع از خودشان شما را خواهند گزید، که گاهی ممکن است مرگبار باشد.
عروس دریایی قدیمیترین موجودات زنده باقیمانده روی کره زمین هستند؛ سابقه آنها به حدود 600 میلیون سال پیش باز میگردد، یعنی حتی قدیمتر از دایناسورها هستند.
برخی از گونههای عروس دریایی در صورتی که تحت تنش قرار بگیرند میتوانند جوانتر شوند، یعنی به سن پایینترشان برمیگردند، و از اینرو نام «عروس دریایی جاویدان» را به خود گرفتهاند.
این مخلوقات درخشنده همچنین میتوانند خود را شبیهسازی کنند. آنها وقتی جراحتی پیدا کنند میتوانند بافتهایشان را بازتولید نموده و به یک عروس دریایی کاملا رشد یافته تبدیل شوند.
برخی از عروسهای دریایی میتوانند زیستتاب نیز باشند، و از خودشان نور تولید کنند.
دهان آنها در مرکز بدنشان قرار گرفته است که از طریق آن غذا میخورند و فضولات را دفع میکنند. آنها از آن برای تخلیه ناگهانی و سریع آب برای حرکت به جلو نیز استفاده میکنند.
رژیم غذایی آنها از گیاهان کوچک، خرچنگ، ماهیهای کوچک و میگو تشکیل یافته است. آنها غذایشان را به سرعت هضم میکنند تا وزن بدنشان به خاطر غذای هضم شده افزایش پیدا نکند و سنگین نشوند و شناور ماندشان مشکل پیدا نکند.
در برخی از بخشهای دنیا، عروسهای دریایی یک خوراک لذیذ محسوب میشوند و برای اهداف پزشکی نیز مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین مشخص شده است که برخی از موجودات اقیانوسی، همچون لاکپشتهای دریایی، از خوردن عروس دریایی لذت میبرند.
بدن یک عروس دریایی از 95 درصد آب و پنج درصد عضلات، سلولهای عصبی و پروتئینها تشکیل یافته است.
عروس دریایی حتی به فضا رفته است. در سال 1991، بیش از 2000 پولیپ (عروس دریایی جوان) به فضا فرستاده شدند تا واکنششان به جاذبه تست شود. وقتی آنها در فضا بودند 60000 عروس دریایی را تولیدمثل کردند.
عروس دریایی از شاخکهایش برای مبهوت کردن شکارش و سپس خوردن آن استفاده میکند. با این حالف برخی از عروسهای دریایی، همچون عروس دریایی بلو بلوبر، شاخک ندارند. در عوض، آنها دارای بازوهای دهانی هستند که صدها دهان در آنها جای گرفتهاند.
عروس دریایی میتواند حتی وقتی مرده است بگزد، تا زمانی که شاخکهای آن آبرسانی شوند.
نام یک نوع عروس دریایی (فیاللا زاپی) برگرفته از نام یک موزیسین (به نام فرانک زاپا) است، زیرا او موزیسین محبوب دانشمندی بود که این عروس دریایی را کشف کرد.