روزهایی طولانیتر از سال
در منظومه شمسی بیشتر سیارهها به صورت پاد ساعت گرد به دور خود میچرخند ولی سیاره زهره و اورانوس تنها سیارههایی هستند که گردش ساعت گرد دارند. علت این امر هنوز برای دانشمندان مشخص نیست ولی یک نظریه در این زمینه این است که این سیاره نیز ابتدا پاد ساعت گرد به دور خود میچرخیده ولی در طی یک رخداد ناگهانی به صورت فیزیکی کاملا سر و ته شده است که نتیجه این امر معکوس شدن جهت گردش آن است. دیگر نکته جالبی که از این چرخش نشات گرفته است، سرعت بسیار پایین این گردش است که موجب شده است یک روز روی زهره از یک سال آن طولانیتر باشد. یک روز روی سیاره زهره 250 روز طول زمین طول میکشد ولی یک دور چرخیدن این سیاره به دور خورشید تنها 225 روز طول خواهد کشید.
گرمترین سیاره
شاید این مورد، شناختهشدهترین گزینه این فهرست باشد. در حقیقت این سیاره گرمترین سیاره منظومه شمسی است که متوسط دمایی معادل 850 درجه فارنهایت یا 454 درجه سانتیگراد در سطح آن ثبت میشود. علت این امر نیز نزدیکی این سیاره به خورشید است. با این حال زهره حتی از عطاردی که به خورشید نزدیکتر است نیز گرمتر است و هنوز لیل اصلی این موضوع مشخص نیست.
سیارهای پوشیده از آتش فشان
دانشمندان هنوز نمیدانند که علت شکل گیری آتش فشانهای زهره چیست. این سیاره چندین آتش فشان بسیار بزرگ دارد که برخی از آنها مانند آتش فشان ساکاجاوا، بیش از 160 کیلومتر وسعت دارند. در حال حاضر دانشمندان موفق به شناسایی 37 آتش فشان فعال در سطح زهره شدهاند که البته این آمار دقیق نیست و حتی ممکن است تعداد آنها بیشتر از این نیز باشد.
جو بسیار سمی
این سیاره یکی از سمیترین جوهای موجود در منظومه ما را به خودش اختصاص داده است. هوای این سیاره به قدری غلیظ است که میزان غنی بودن آن از نظر دی اکسید کربن موجب ایجاد ابرهای اسید سولفوریک شده است. برای درک میزان آلودگی این سیاره کافی است بدانید که امکان برداشت تصویر این سیاره به کمک رادار وجود ندارد. فشار این سیاره 95 برابر جو زمین است و برای درک این میزان فشار میتوانید آن را با حضور در عمق 3 هزار 300 متری زیر اقیانوسهای زمین مقایسه کنید.
اقیانوسهای قدیمی؟
یکی از تفاوتهای زمین و زهره، نبود آب در مورد دوم است ولی دانشمندان در ناسا با مدل سازی ساختار جوی این سیاره متوجه شدهاند که شرایط همیشه اینچنین نبوده است. در حقیقت نتایج نشان دهنده این هستند که به احتمال فراوان در گذشته دور این سیاره میزبان اقیانوسهایی بسیار بزرگ بوده است. با این حال تا سال 2030 و سفر به این سیار نمیتوان از انقراض کامل این اقیانوسها مطمئن شد.
سیارهای با بدنه خرد شده
صفحات تکتونیکی زهره در نوع خود بسیار منحصر به فرد هستند و تحقیقات منتشر شده در سال 2021 نشان دهنده این هستند که بخشهایی از این سیاره که جوان هستند و بخشهای قدیمی این سیاره با هم تصادفهای بسیار شدیدی داشتهاند که نتیجه آن موجب میشود تا شاهد سطحی به ظاهر خرد شده باشیم. با این حال تا زمان سفر به این سیاره نمیتوان از این تئوری مطمئن بود.
ابرهای زیست پذیر
علیرغم وجود جو سمی در سطح این سیاره به نظر میرسد که ابرهای این سیاره دارای مشخصات لازم برای زیست پذیری هستند. در حقیقت دانشمندان در حال بررسی این گزینه هستند که آیا زیست در این ساختار ممکن خواهد بود یا خیر. نکتهای که این ابرها را جذاب میکند این است که ممکن است آینده بشر با آن گره بخورد. به این ترتیب ماموریت سال 2030 میتواند ابعاد بزرگتری از اهمیت را برای بشر به همراه داشته باشد.