ایتنا - کهکشان NGC 2419 که گاهی اوقات «سرگردان میانکهکشانی» نیز نامیده میشود، واقعاً به نظر میرسد که از ماورای کهکشان راه شیری آمده باشد.
ستارگان خوشه کروی NGC 2419 در میدان دید تلسکوپ فضایی هابل به سمت صورت فلکی سیاهگوش که اغلب پنهان است، جمع شدهاند. دو ستاره درخشانتر، نزدیک لبه تصویر درون کهکشان راه شیری هستند. خود کهکشان NGC 2419 بسیار دور است و نزدیک به ۳۰۰ هزار سال نوری از ما فاصله دارد. در مقام مقایسه، میتوان گفت کهکشان اقماری راه شیری یعنی ابر ماژلانی بزرگ، تنها حدود ۱۶۰ هزار سال نوری از ما فاصله دارد.
به گزارش ایتنا، کهکشان NGC 2419 تقریباً مثل دیگر خوشههای ستارهای کروی بزرگ مانند امگا قنطورس، ذاتاً پرنور و درخشان است، اما به دلیل دور بودنش کمنور به نظر میرسد. فاصله بسیار زیاد آن مطالعه و مقایسه خواص آن با دیگر خوشههای کروی که در هاله کهکشان راه شیری ما پرسه میزنند را دشوار میکند.
کهکشان NGC 2419 که گاهی اوقات «سرگردان میانکهکشانی» نیز نامیده میشود، واقعاً به نظر میرسد که از ماورای کهکشان راه شیری آمده باشد. اندازهگیریهای حرکت این خوشه در فضا نشان میدهد که زمانی متعلق به کهکشان کرویشکل کوتوله قوس بوده است. کوتوله قوس، کهکشان اقماری کوچک دیگری است که در اثر برخوردهای مکرر با کهکشان راه شیری، از هم پاشیده شده است.