ایده های بزرگی که جابز برای اسمارتفونها داشت، چه شد؟
ایتنا- موبایل، در ابتدا تنها برای صحبت کردن ابداع شد. هنوز هم مهمترین کارایی آن همین است.
گامهای بلندی که اسمارتفونهای تولیدی یکی پس از دیگری برمیداشتند اکنون به قدمهای کوچک تبدیل شدهاست.
بزرگترین اتفاقی که قرار است در آینده برای گوشیهای تلفن همراه رخ دهد چیست و ما چه زمانی با آن روبرو خواهیم شد؟ این روزها، هر از چند گاهی اسمارت فون جدیدی وارد بازار میشود. اما واقعا این همه گوشی جدید چقدر با یکدیگر تفاوت دارند؟
اسکات استرلینگ یکی از خبرنگاران حوزه فناوری دیجیتال ترندز، با این دیدگاه، سعی کرده به این سوال پاسخ دهد که چه اتفاقی برای ایدههای بزرگی افتاد که جابز با رونمایی از اولین آیفونش در سال ۲۰۰۷ آغازگر آن بود؟
این مقاله را از زبان وی بخوانید: چند روز پس از کنفرانس خبری بزرگ اپل برای معرفی آیفون ۵یکی از دوستانم را که از کارمندان قدیمی Motorola Droid بود ملاقات کردم.
او گوشی Blackberry قدیمی بنفش رنگ همسرش را در دست داشت. مسلما هیچ مردی گوشی بنفش دست نمیگیرد و هیچ زن حرفهای هم مانند همسر او چنین گوشی ندارد.
ولی به هر حال گوشی بنفش روی میز بود. از آنجا که هم رنگ این گوشی خیلی نفرتانگیز بود و هم مدلش بسیار قدیمی، دوست من تصمیم داشت گوشی جدیدی برای خود تهیه کند. او بیشتر به لومیا ۹۰۰ نوکیا تمایل داشت، اما تصمیم قطعی نگرفته بود.
دوستم از من خواست که او را متقاعد به خرید آیفون ۵ کنم. من هم به لطف اخبار و شایعات فراوانی که درمود گوشی جدید آیفون در ماههای اخیر پخش شده بود، فقط اندکی به خاطرات خود رجوع کرده و ویژگیهای آیفون ۵ را برایش شرح دادم.
در اثنای صحبتهایمان، او به این نکته اشاره کرد که لومیا ۹۰۰ بسیار شبیه به گلکسی اس ۳ سامسونگ است.
به همین خاطر من شروع به صحبت درباره سهولت استفاده از محصولات اپل کردم که این کمپانی در تبلیغاتش اخیرش خیلی روی این مسئله تاکید دارد.
امامن با کسی صحبت میکردم که خودش تا همین چند وقت پیش گوشیهایی با سیستم عامل ویندوزفون می فروخت.
با اینکه من تجربه زیادی در استفاده از ویندوزفون ندارم ولی باید بگویم، گوشیهای مبتنی براین سیستم عامل هم به راحتی آیفون هستند. و شاید حتی راحتتر!
در نهایت این من بودم که از توهم بیرون آمدم. در واقع دوستم آنقدر به من فرصت داد که خودم به این نتیجه برسم که: هیچ چیز جدیدی در گوشیها وجود ندارد.
از وقتی که او Droid اصلش را خریداری کرده تاکنون، تکنولوژی اسمارتفونها تغییر آنچنان زیادی نکرده است.
سایز صفحه نمایشها تقریبا یکسان است. (به استثنای سامسونگ) و پردازندهها همینطور.
ویژگیهایی هم که در دیگر گوشیها وجود ندارد بیشتر نرمافزاری و مربوط به اپلیکیشنهاست.
پس چه اتفاقی برای ایدههای بزرگی که در مورد اسمارتفونها وجود داشت، افتاده است؟ نکند منتظریم تا جابز زنده شود و با ارائه گوشی جدیدی دوباره این صنعت را نجات دهد.
من به گزارشهایی که درباره اولین آیفون نوشته شده بود رجوع کردم و سعی کردم دریابم که آن زمان کدام یک از ویژگیهای آیفون ما را بسیار هیجان زده کرده بود.
اما این کار واقعا سخت و تقریبا غیر ممکن بود چرا که امروز این ویژگیها همه جا حاضر است. که البته برمیگردد به همان مسائل حق تبث اختراع.
آیفون فقط به این لحاظ شاخص بود که تمام ویژگیها و عملکردهای مورد انتظار را یک جا در خود داشت. در واقع به نوعی ضرورت وجود دستگاههای دیگر را از بین برده بود.
مردم دیگر مجبود نبودند، گوشی، آیپاد، دوربین و حتی ( برای برخی از استفادهها) یک لپتاپ را با خود حمل کنند.
از آن موقع به بعد اسمارتفونها فقط سبکتر و سبکتر شدند و امروز ما دستگاههای زیادی داریم که شبیه آیفون هستند.
شاید تا کنون کسی در این باره صحبت نکرده باشد اما این واقعیتی است که وجود دارد.
این روزها همه دستگاههایی که ما حمل میکنیم تقربیا کارهای مشابهی انجام میدهند.
امروزه کمتر افرادی هستند که هم گوشی، هم تبلت و هم لپتاپ داشته باشند. اگر هم اینطور باشد، کمتر پیش میآید که هر سه دستگاه را با هم حمل کنند.
هر کدام از این دستگاهها برای محیطهای مختلف مناسب است.
گوشی به درد مواقعی میخورد که در حرکت هستیم. تبلت بیشتر جلوی تلویزیون یا در رختخواب کاربرد دارد.
لپتاپ هم برای محل کار است و باید طوری روی میز قرار بگیرد که سیب نیمه گاز زدهاش حتما معلوم باشد!
نکته اینجاست، چیزی که اسمارتفونها واقعا به آن نیاز دارند، یک خیزش دوباره است.
من تصور میکنم موبایلها در آینده ترکیبی از پروژه عینک گوگل و کنترلرهای فیلم گزارش اقلیت است.
به هر حال من که فکر نمیکنم آن چیزی که مردم الان به آن نیاز دارند در کمپانیهای فناوری ما وجود داشته باشد، پس تنها کاری که این کمپانیها باید انجام دهند این است که نیازهای مردم را بفهمند و روی راه حل رفع آنها سرمایه گذاری کنند.