ایتنا - شکرخواه: در رسانههای کلاسیک، دیالوگی وجود ندارد؛ اما در رسانههای جدید، همهچیز دیالوگ است.
یونس شکرخواه
رییس موسسه مطالعات آمریکای شمالی دانشگاه تهران گفت: رسانه اجتماعی، اجتماعیسازی یک سازمان و درگیر کردن عوامل انسانی در فرآیند رویهها و فلسفههای یک سازمان است.
به گزارش ایتنا از ایسنا، یونس شکرخواه که در دومین همایش روز رسانههای اجتماعی سخن میگفت، با بیان اینکه برخی گمان میکنند رسانه اجتماعی یک تب است که باید داشته باشند، اظهار کرد: اگر یک سازمان نتواند از طریق رسانه اجتماعی، اجتماعیتر شود باید رسانه اجتماعی را ببندد.
او با تأکید بر اینکه بین شبکه اجتماعی و رسانه اجتماعی تمایز وجود دارد، ادامه داد: متأسفانه ما ادبیات تولید نمیکنیم و با همان ادبیات وارداتی به بازی وارد میشویم و توقع داریم به مقصد هم برسیم. در صورتی که چنین چیزی امکانپذیر نیست. بین رسانه اجتماعی و شبکه اجتماعی تفاوت وجود دارد و ما باید این تفاوتها را بشناسیم.
شکرخواه با اشاره به تمایز رسانههای کلاسیک و جدید، بیان کرد: تشخیص تفاوتهای رسانههای کلاسیک و جدید برای کسانی که ارتباطات نخواندهاند، دشوار است؛ اما ماجرا وقتی دردناک میشود که کسانی که ارتباطات خواندهاند، این تفاوتها را نمیشناسند. بنابراین اگر ۲۰۰ سمینار دیگر هم برگزار شود، من دوباره به این تفاوتها اشاره میکنم، چرا که بسیاری از مشکلات از همینجا شروع میشود.
وی گفت: در رسانههای کلاسیک، دیالوگی وجود ندارد؛ اما در مدل دوم(رسانههای جدید) همهچیز دیالوگ است. در فضای مدرن، افراد راوی داستانهای خودشان هستند و آدمها در نیومدیا (رسانهی جدید) خود اتفاقاند نه بخشی از اتفاق. در رسانههای کهنه، ما فقط پیش از رویداد را میبینیم، اما در رسانههای جدید، پیش از رویداد پابهپای رویداد و پس از رویداد پیش میرویم.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه اعضای شبکههای اجتماعی در سه سطح تولید محتوا میکنند، توضیح داد: سطح اول سازمان اجتماعی است، سطح دوم سازمان معنایی و سطح سوم سازمان جغرافیایی است.
او اظهار کرد: رسانه اجتماعی، سیستم است و شبکه اجتماعی، مکان. رسانه اجتماعی امتداد سازمان است و دپارتمانی به نام رسانه اجتماعی وجود ندارد. رسانه اجتماعی سیستم ارسال اطلاعات به دیگران است و عاملی برای به جریان انداختن هرچه بیشتر عوامل انسانی در سازمان. در صورتی که در شبکه اجتماعی هسته اصلی دیالوگ است و افراد برای انگیزه خاصی به آن وارد میشوند. شبکه اجتماعی میتواند بر میزان طرفداران یک سازمان بیفزاید یا بهشدت چهره آن سازمان را تخریب کند.
شکرخواه با اشاره به مزیتهای شبکه اجتماعی برای سازمانها، گفت: استاندارد شدن رویهها برای ارتباطات درونسازمانی و برونسازمانی، داشتن ترمومتر دائمی برای سنجش تب و دلسردی مشتریان، رابطهسازی با مشتریان در مسیر ایجاد اعتماد و افزایش مشتریان، ایجاد کارآفرینی و خلق مشاغل تازه و امکان بهروز کردن دادهها و خدمات از طریق تماس زنده با مشتریان، از مزیتهای شبکههای اجتماعی برای سازمانها است.