فيزيكدانان تاكنون موفق شده‌اند اطلاعات را در واحدهاي كوانتومي يا "كيوبيت "Qbitدر درون حالات مختلف اتم‌ها جاي دهند، اما يكي از محدوديت‌هايي كه با آن مواجه بودند آن بود كه انتقال اين اطلاعات از نقطه‌اي به نقطه ديگر مقدور نبود.
به نوشته هفته‌نامه علمي "نيو ساينتيست" ، اكنون يك گروه از فيزيك دانان دانشگاه ژنو در سوييس توانسته‌اند بر اين مشكل فائق آيند.
فيزيكدانان براي ذخيره كردن اطلاعات در اتم‌ها از فوتون‌هاي نور استفاده مي‌كنند و تجربه و نظريه نشان داده است بهترين طول موج براي فوتوني كه براي ذخيره كردن كيو بيت‌ها به كار مي‌رود، حدود ۸۰۰نانو متر است.
هر اتم با جذب فوتوني با اين طول موج يك داده كوانتومي را در دل خود جاي مي‌دهد.
اما انتقال اين داده از يك ناحيه به ناحيه ديگر كار ساده‌اي نيست زيرا بهترين طول موج براي انتقال فوتون‌ها كه از آن در فيبرهاي نور استفاده مي‌شود، معادل ۱۳۰۰نانومتر است.
به اين ترتيب بين طول موج مناسب براي ذخيره اطلاعات كوانتومي و طول موج مناسب براي انتقال آنها نوعي ناسازگاري وجود دارد.
فيزيكدانان دانشگاه ژنو به سرپرستي سباستيان تنزيلي راهي براي غلبه بر اين مشكل پيدا كردند. اين محققان از يك بلور يا كريستال با مشخصه غيرخطي استفاده كردند كه از اين خاصيت برخوردار است كه فوتون‌هاي نور با طول موجهاي متفاوت را كه به درون آن تابيده مي‌شوند، وادار به تعامل با يكديگر مي‌كند.
به اين ترتيب اين بلور خاص به عنوان يك مبدل طول موج به كار مي‌رود به اين معني كه فوتوني كه با طول موج ۱۳۰۰نانومتر از يكسوي آن وارد مي‌شود در درون دستگاه اطلاعات خود را به فوتوني با طول موج حدود ۷۱۰ نانومتر تحويل مي‌دهد.
