ایتنا - با کنار هم قرار دادن این اظهارات و بند مذکور برنامه توسعه‌ای، ارتباطات کشورر به سمتی می‌رود که تا پنج شش سال آینده دسترسی به اینترنت و شبکه ملی اطلاعات محدود به ورود اطلاعات یکتا (شناسه مشخص برای هر کاربر) می‌شود در غیر این صورت سرویسی به مشترکان داده نخواهد شد.
شنبه ۲۱ فروردين ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۳۰
آیا استفاده از اینترنت برای ایرانی‌ها مشروط می‌شود؟
برنامه دولت جهت "تأمین امنیت و صیانت از حقوق و حریم‌های فردی و اجتماعی در شبکه‌های ارتباطات و فناوری اطلاعات" طبق اظهارات مسئولان، به سمتی می‌رود که شاید طی پنج شش سال آینده برای ورود به اینترنت یا اینترانت نیازمند ورود نام کاربری و گذرواژه باشیم.
به گزارش ایتنا از تسنیم، شورای برنامه‌ریزی ارتباطات و فناوری اطلاعات در ارتباط با تحقق شاخص تأمین امنیت و صیانت از حقوق و حریم‌های فردی و اجتماعی در شبکه‌های ارتباطات و فناوری اطلاعات، برنامه خود را در قالب یکی از اهداف برنامه ششم توسعه به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور اعلام کرده است.
قرار است طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته، تا پایان سال ۹۹ این شاخص به صورت ۱۰۰ درصدی محقق شود.
چهار راهبرد برای دستیابی به این هدف کلی از قبیل تحقیق، توسعه و تولید و بکارگیری محصولات بومی امنیت شبکه در نظر گرفته شده است.
تسلط بر دروازه‌های ورودی و خروجی شبکه‌های ارتباطی و فناوری اطلاعات کشور، مشارکت اپراتورهای دسترسی و توزیع صیانت اجتماعی شبکه به لایه‌های دسترسی، گذر از IPv۴ به IPv۶ با قابلیت اصالت‌سنجی و ارتقاء قابلیت‌های امنیتی شبکه‌های ICT هم‌زمان با توسعه شبکه نیز بخش دیگری از راهبردهای در نظر گرفته شده برای تحقق این معیار تا پنج سال آینده هستند.
قرار است طبق برنامه‌ریزی صورت گرفته سالانه به ترتیب ۲۰، ۴۰، ۶۰، ۸۰ و نهایتا ۱۰۰ درصد از این پروژه طی پنج سال اجرایی شود.
دولت پیش‌بینی کرده که برای پیاده‌سازی کامل این بند از برنامه توسعه‌ای مجموعا به ۱۰۵۰۰ میلیارد ریال اعتبار نیاز دارد.
حدود یک سال و نیم گذشته، نصرالله جهانگرد –رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران- در نشست تخصصی دولت الکترونیک که از سوی معاونت توسعه مدیریت و منابع انسانی ریاست جمهوری برگزار شد با بیان اینکه حاکمیت باید بداند در فضای مجازی چه سرویسی به چه شهروندی و در کجا ارائه می‌شود، اظهار کرد: از این رو قرار است تماس بدون شناسه روشن (آی‌دی) در شبکه ملی اطلاعات سرویس نگیرد.
وی تصریح کرد: براین اساس شهروندان شبکه ملی اطلاعات باید آدرس مشخص داشته باشند و اگر آدرس یک کاربر احراز نگردد باید به مراجع قضایی رجوع کنند و شناسه خود را به ثبت برسانند.
با کنار هم قرار دادن این اظهارات و بند مذکور برنامه توسعه‌ای، ارتباطات کشورر به سمتی می‌رود که تا پنج شش سال آینده دسترسی به اینترنت و شبکه ملی اطلاعات محدود به ورود اطلاعات یکتا (شناسه مشخص برای هر کاربر) می‌شود در غیر این صورت سرویسی به مشترکان داده نخواهد شد.
در اینکه چنین الگوریتمی به صورت فنی قابلیت اجرا و پیاده‌سازی دارد جای هیچ شکی نیست اما واقعا کسانیکه شناخته نشوند دیگر به اینترنت و اینترانت دسترسی نخواهند داشت؟! آیا دولت با این کار درصدد پایش فضای مجازی است؟! یا اینکه قرار است فعالیت ایرانیان در فضای مجازی زیر ذره‌بین قرار گیرد که در صورت تحقق چنین موضوعی بحث حریم خصوصی چه می‌شود؟!
کد مطلب: 42150
آرمین
۱۰۰
اینا دیگه هرکاری دوست دارن انجام میدن و مردم هیچ حساب کردن!! مگه الان برنامه سیم تولکیت ها روی سیم کارت هانیست وبا اون به همه اطلاعات مردم اشراف کامل دارید
... حاکمیت باید بداند در فضای مجازی چه سرویسی به چه شهروندی و در کجا ارائه می‌شود، اظهار کرد: از این رو قرار است تماس بدون شناسه روشن (آی‌دی) در شبکه ملی اطلاعات سرویس نگیرد....
تا اینجا کار درست ، اما مگر در حال حاضر اشتراک های اینترنتی ثبت نامی و دارای آی پی نیست؟ اما اگر قرار باشد به هر نفر یک آی پی اختصاصی و ثابت داده شود ، با توجه به میزان جمعیت این کار ممکن است؟ یا شاید بشود با شماره ملی وارد این فضا شد، نظارت و قانونمند بودن خوب است ، اما این واقعا نظارت و قانونمندی است؟ یا محدودیت بی حساب و کتاب ؟ مگر پروتکل های اینترنتی امکان ناشناسی مطلق را می دهد؟ همه و حتی هکرها می دانند ناشناسی مطلق در فضای اینترنت غیرممکن است ، حتی با آی پی جعلی و مجازی هم مبدا و منشا حرکت کاملا قابل شناسایی و رد گیری است ، و.......
پیاده سازی این طرح آیا به معنای سردرگمی و پیچیده کردن ، خسته کردن کاربران و نهایتا انصراف از استفاده از فضای اینترنت نیست؟
فقط پروسه گرفتن کارت و شماره ملی و مشکلات آن را نگاه کنیم کافی است تا بدانیم برای گرفت یک شماره و مجوز شناسایی برای ورود به فضای اینترنت چقدر باید دوید ، و در کنار آن هر زمان این شماره مورد سوءاستفاده قرار بگیرد اثبات بی گناهی چندین سال یک کاربر را درگیر خواهد کرد؟
پروتکل اینترنت جواب این طرح است .
پس هدف چیست؟
تا اینجا کار درست ، اما مگر در حال حاضر اشتراک های اینترنتی ثبت نامی و دارای آی پی نیست؟ اما اگر قرار باشد به هر نفر یک آی پی اختصاصی و ثابت داده شود ، با توجه به میزان جمعیت این کار ممکن است؟ یا شاید بشود با شماره ملی وارد این فضا شد، نظارت و قانونمند بودن خوب است ، اما این واقعا نظارت و قانونمندی است؟ یا محدودیت بی حساب و کتاب ؟ مگر پروتکل های اینترنتی امکان ناشناسی مطلق را می دهد؟ همه و حتی هکرها می دانند ناشناسی مطلق در فضای اینترنت غیرممکن است ، حتی با آی پی جعلی و مجازی هم مبدا و منشا حرکت کاملا قابل شناسایی و رد گیری است ، و.......
پیاده سازی این طرح آیا به معنای سردرگمی و پیچیده کردن ، خسته کردن کاربران و نهایتا انصراف از استفاده از فضای اینترنت نیست؟
فقط پروسه گرفتن کارت و شماره ملی و مشکلات آن را نگاه کنیم کافی است تا بدانیم برای گرفت یک شماره و مجوز شناسایی برای ورود به فضای اینترنت چقدر باید دوید ، و در کنار آن هر زمان این شماره مورد سوءاستفاده قرار بگیرد اثبات بی گناهی چندین سال یک کاربر را درگیر خواهد کرد؟
پروتکل اینترنت جواب این طرح است .
پس هدف چیست؟
