باکتریها میتوانند در سفر از زمین به مریخ زنده بمانند
ایتنا - اگر این سفر بین زمین و مریخ برای باکتریها ممکن باشد، احتمال یافتن حیات در سیارات خارج از منظومه خورشیدی افزایش مییابد.
دانشمندان آزمایشهایی بر روی باکتریهای چسبیده به بیرون ایستگاه فضایی بینالمللی انجام داده و متوجه شدهاند که آنها میتوانند دستکم سه سال دوام بیاورند.
به گزارش ایتنا و به نقل از اسلشگیر، این یافته به این گمانهزنی دامن زده است که باکتریها میتوانند در سفری در فضا از زمین به مریخ زنده بمانند. دانشمندی به نام آکیهیکو یاماگیشی از دپارتمان داروسازی و علوم حیات دانشگاه توکیوی ژاپن میگوید که این مطالعه اثبات میکند که باکتریها میتوانند در فضا زنده بمانند و میتوانند از سیارهای به سیاره دیگر انتقال یابند.
یکی از دغدغههای عمده ناسا این است که انسانها ممکن است دیگر سیارهها و اجرام فضایی را با باکتریهایی که از سیاره ما با خود بردهاند آلوده کنند. یاماگیشی میگوید که دانشمندان نمیدانند که آیا حیات بر روی مریخ ظهور یافته و توانسته است به زمین انتقال یابد، بدین معنا که ما ممکن است فرزندان حیات مریخی باشیم. وی میگوید که اگر این سفر بین زمین و مریخ برای باکتریها ممکن باشد، احتمال یافتن حیات در سیارات خارج از منظومه خورشیدی افزایش مییابد.
باکتریهایی که ناسا در این مطالعه استفاده نموده است باکتریهای راکتور هستهای (Deinococcus) نامیده میشوند، که طبیعتا بسیار به تابش مقاومند چرا که دارای توانایی تعمیر DNA خود در زمانی که آسیب ببیند برخوردارند. یکی از اهداف اصلی این مطالعه تعیین این بود که آیا باکتریها میتوانند در محیطهای نامساعد فضایی که در آنها سطوح اشعه، به ویژه در طیف فرابنفش، فوقالعاده بالا هستند دوام بیابند یا نه.
این پژوهشگران تودههای سلولی با ضخامتهای مختلف را به ایستگاه فضایی بینالمللی فرستادند. در آنجا این تودهها بر روی صفحات آلومینیومی قرار داده شده و به مدت سه سال به بیرون فضاپیما چسبانده شدند. نمونهها هر سال برای آنالیز جمعآوری شده و به زمین برگردانده میشدند.
این پژوهشگران، درون تودههایی با حداقل ضخامت نیم میلیمتر، باکتریهای زندهای را یافتند که به مدت سه سال در خارج از ایستگاه فضایی مانده بودند. پژوهشگران تصور میکردند که نور فرابنفش، به خاطر قدرتش، میتواند این باکتریها را بکشد. اشعه فرابنفش باکتریهایی که در لایه بیرونی این تودهها بودند را از بین برد ولی سلولهای مرده به صورت حفاظی برای باکتریهایی که در داخلیترین لایهها بودند عمل کرده و امکان زنده ماندن را برای آنها فراهم آوردند.