ايتنا - چرا سلفی گرفتن را دوست داریم؟

کارشناسان دانشگاه ایالتی اوهایو می‌گویند عکس‌های سلفی «مفهوم مهم‌تر از یک لحظه را ثبت می‌کنند» و معتقدند ما فقط به‌دلیل خودشیفتگی یا تبلیغ خود سلفی نمی‌گیریم.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، اسکای‌نیوز می‌نویسد رابرت کورنلیوس، از پیشگامان عکاسی اهل ایالات متحده آمریکا، نزدیک به ۲۰۰ سال پیش اولین سلفی جهان را گرفت. اکنون مردم روزانه میلیون‌ها عکس سلفی می‌گیرند و در رسانه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام بارگذاری می‌کنند؛ گویا انگیزه عکاس از انتشار عکس در این رسانه‌های اجتماعی درگیری مخاطب از طریق کلیک کردن، پسندیدن و نظر دادن است.

اسکای نیوز با استناد به مطالعه پژوهشگران دانشگاه ایالتی اوهایو، تاکید می‌کند آن‌ها که از خود عکس می‌گیرند، لزوما این کار را از روی غرور یا خودشیفتگی انجام نمی‌دهند، بلکه با این کار «مفهوم مهم‌تر یک لحظه» را ثبت می‌کنند.

افزون بر این، در عکس‌ سلفی که به‌نوعی صحنه را از چشم خود می‌بینیم، بهترین تجربه فیزیکی آن لحظه را نشان می‌دهد. مثل عکسی از یک اقیانوس که روزی زیبا را به تصویر می‌کشد.

این مطالعه که در نشریه «روانشناسی اجتماعی و علم شخصیت» (Social Psychological and Personality Science) منتشر شد، مخالف دیدگاه رایجی است که می‌گوید سلفی فقط به منظور تبلیغ برای خود است.

لیزا لیبی، نویسنده همکار این مطالعه و استاد روانشناسی در ایالت اوهایو، گفت: «این عکس‌ها مفهوم مهم‌تر یک لحظه را ثبت می‌کنند که معنایش الزاما خودخواهی نیست.»

در یکی از شش مطالعه‌ای که برای رسیدن به این نتیجه انجام شد، شرکت‌کنندگان به خواندن سناریویی که در آن می‌توان عکس گرفت، مانند رفتن به خارج از شهر با یک دوست، دعوت شدند و سپس درجه اهمیت و معنای این تجربه را ارزیابی کردند. این مطالعه نشان داد هرچه اهمیت رویداد برای شرکت‌کنندگان بیشتر باشد، احتمال بیشتری دارد در آن عکس سلفی بگیرند.

در آزمایشی دیگر، شرکت‌کنندگان پست‌های جدید اینستاگرامشان را با عکسی که از خود گذاشته بودند، باز کردند. سپس از آن‌ها پرسیدند آیا در آن عکس قصد داشتند تجربه فیزیکی خود در لحظه را ثبت کنند یا می‌خواستند مفهوم مهم‌تر آن لحظه را به تصویر بکشند. سپس احساسشان را در مورد آن عکس در مقیاس مثبت تا منفی بیان کردند.

پروفسور لیبی گفت: «دریافت ما این بود که اگر عکسی منظور اصلی عکاس از گرفتن آن را به‌درستی برآورده نکند، فرد آن عکس را دوست ندارد.»

مثلا گفته بودند که اگر هدفشان از گرفتن آن عکس ثبت مفهوم رویداد بود، در حالتی‌ که عکس را شخص ثالثی گرفته بود و خودشان در تصویر حضور داشتند، آن را بیشتر پسندیده بودند.

زاخاری نیس، نویسنده اصلی این پژوهش، گفت: «فهمیدیم که شهود طبیعی برای انتخاب بهترین پرسپکتیو [چشم‌انداز] برای گرفتن عکس به آدم‌ها کمک می‌کند. امیدوارم این مطالعه دانش مردم در مورد چگونگی تاثیر پرسپکتیو بر واکنش آن‌ها به عکس را افزایش دهد. به این ترتیب می‌توانند آگاهانه چشم‌اندازی را انتخاب ‌کنند که با هدفشان مطابقت داشته باشد.»