ايتنا - نظریه انتخاب طبیعی داروین درباره همه چیز در گیتی صادق است

در حالیکه قوانین فیزیک، از قبیل حرکت و گرانش، محوری عمده درک و شناخت در دنیای دانش به شمار می‌رود، گروهی از دانشمندان و فیلسوفان از برخی از برترین موسسه‌های آمریکا بر این باورند که نظریه «بقای اصلح» چارلز داروین، می‌تواند به ما در درک چگونگی عملکرد پدیده‌های غیرزنده نیز کمک کند.

این گروه با انتشار مقاله‌ای پژوهشی در «پی‌ان‌ای‌اس»، ادعا کرد که دریافته است که نظریه تکامل و انتخاب طبیعی، برای پدیده‌های پیچیده غیرزنده در سراسر گیتی نیز کاربرد دارد.

نظریه تکامل داروین توضیح می‌دهد که خروجی انتخاب طبیعی، «بقای شایسته‌ترین‌ها» است - که در آن، ویژگی‌هایی «گزیده‌‌» و بین عناصر زنده منتقل می‌شود تا آن‌ها بتوانند با محیط‌های متغیر سازگار شوند.

پژوهشگران اینک ادعا می‌کنند که چیزی مشابه آن - که آن‌ها «قانون افزایش اطلاعات عملکردی» می‌خوانند- در مورد سیستم‌های پیچیده‌ «ناجاندار»، از جمله مواردی همچون اتم‌ها، ستارگان، تندبادها و مواد معدنی، به مثابه صرفا چند نمونه‌ معدود، نیز کاربرد دارد.

به گزارش گاردین، دکتر مایکل وانگ، نویسنده اصلی این پژوهش، مستقر در موسسه علوم کارنگی، گفت: «ما تکامل داروینی را موردی خاص از فرایندی کلی‌تر می‌بینیم که در سیستم‌های غیرزنده نیز کاربرد دارد.»

این مقاله، «مفاهیم جهانی و کلی گزینش» را شناسایی کرد که «سامانه‌ها را از طریق تبادل اطلاعات بین محیط و سامانه، به سمت تکامل سوق می‌دهد».

به بیان دیگر، این سیستم‌ها خود را سازگار می‌کنند و نمونه‌وار، مانند یک گیاه که در دنیای زنده با «انتخاب» ویژگی‌ها تطابق پیدا می‌کند، تکامل می‌یابند.

اگرچه این قوانین به پرسش «معنای زندگی» پاسخی نمی‌دهند، مبنایی برای درک و شناخت چگونگی کارکرد چیزها، بدون اینکه لزوما دلیل آن‌ را درک کنیم، ارائه می‌دهند.

برای مثال، دکتر وانگ گفت که درک این سیستم‌‌های پیچیده از طریق این قانون، می‌تواند به بررسی تغییرات محیطی و اثر آن بر روی زمین کمک کند.

او گفت: «از این گذشته، بیوسفر زمین، پیچیده‌ترین سیستم در حال تکاملی است که تاکنون می‌شناسیم. باید از خودمان بپرسیم: چه کارکردهایی را در زیست‌کره در حال تکامل خود به پیش می‌بریم و تقویت می‌کنیم (یا به آن‌ها آسیب می‌زنیم)؟ چه ویژگی‌هایی از جامعه امروزی ما برای بقای همیشگی و نیز برای شکوفایی و رشد ثابت در بلندمدت مناسب است، و چه جنبه‌هایی نیاز به تغییر دارد؟»

این قانون پیشنهادی جدید، با نگرش‌های متفاوتی از جانب جامعه علمی مواجه شده است.

استوارت کافمن، پزشک و زیست‌شناس نظری، در اظهارنظری درباره این مطلب، این گزارش را «مقاله‌ای عالی، جسورانه، گسترده و تحول‌آفرین» توصیف کرد.

به همین منوال، اندرو رولی گفت که «این مقاله همچنین این مزیت را دارد که با بخش‌های مختلف جامعه علمی طرح شود که ممکن است زمینه مشترکی برای بحث‌های باز و پربار در خصوص پیچیدگی و تکامل پیدا کنند.»

با این حال، برخی از دانشمندان چندان متقاعد نشده‌اند.

به گزارش گاردین، پروفسور مارتین ریس بر این باور است که قانون آن‌ها در دنیای سامانه‌های غیرزنده نمی‌گنجد.

او گفت: «فکر نمی‌‌کنم که این نشان‌دهنده اصل اساسی جدیدی، مشابه با نقش انتخاب داروینی از طریق وراثت در جهان زیستی، باشد.»