ایتنا - دما در هسته خورشید حدود ۱۵ میلیون درجه سانتیگراد و در سطح آن ۵۵۰۰ درجه است. دمای جو بیرونی اطراف خورشید نیز حدود ۲ میلیون درجه است اما در برخی مناطق به ۲۰ میلیون درجه نیز میرسد.
خورشید، این کره درخشان، با شعاعی برابر ۶۹۶۳۴۲ کیلومتر، بسیار بزرگ است؛ به قدری بزرگ که بیش از ۱.۳ میلیون زمین در آن جای میگیرد. خورشید با هستهای که قادر به انجام واکنشهای همجوشی هستهای است، مقدار هنگفتی گرما تولید میکند.
هسته ستاره کوتوله زردی چون خورشید ما، به اندازهای داغ است که واکنشهای همجوشی در آن رخ میدهد.
با این حال هنوز مشخص نیست که چرا دمای جو خورشید به این میزان بالاست. برخی معتقدند که انرژی از طریق میدان مغناطیسی خورشید به جوّ آن هدایت میشود و در آنجا منفجر میگردد.
کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا که به دور خورشید میچرخد، قصد دارد مشخص کند که چرا تاج خورشیدی تا این حد داغ است.
خورشید به دلیل فشار بسیار بالا در بخش هسته، بسیار داغ است. این فشار باعث بروز واکنشهای مداوم همجوشی هستهای میشود. گرما، نور و انرژی حاصل از این واکنشها، از هسته به سمت سطح و جوّ خورشید و فضای اطراف آن جریان مییابد.
خورشید در واقع یک توپ عظیم گاز و پلاسما است که ۹۲ درصد آن را هیدروژن تشکیل میدهد. فشار و گرانش زیاد در هستهی آن باعث برخورد اتمهای هیدروژن و تشکیل هلیم میشود. این فرایند به عنوان همجوشی هستهای شناخته میشود و مقادیر زیادی گرما و انرژی آزاد میکند که در سراسر منظومهی شمسی پراکنده میشود.
البته ستارگان داغتر از خورشید نیز وجود دارند. WR 102 داغترین ستاره شناخته شده است که دمای سطح آن بیش از ۲۰۰ هزار درجه سانتیگراد است؛ ۳۶ برابر داغتر از خورشید! کوتولههای سفید و ستارگان نوترونی نیز میتوانند از خورشید داغتر باشند.
دانشمندان با استفاده از روشهایی مانند طیفسنجی، دمای سطح خورشید را اندازهگیری میکنند. در این روش، با تعیین بیشترین طول موج تابشی خورشید و به کارگیری قانون وین، دمای سطح خورشید محاسبه میشود.