ايتنا - ولوو V90، امپراتور خودروهای استیشن

ولوو استیشن. دنیای خودرو به‌ندرت چنین ترکیب مهیجی تولید کرده است. بیبی فیات؛ ام‌جی رودستر؛ فولکس واگن کمپرون‌ــ به اصطلاح امروزی، آن‌ها همه این «چیزها» محسوب می‌شوند. اما، تعدادشان زیاد نیست. در مورد ولوو، یک سبک‌‌ زندگی آرمانی کامل را تداعی می‌کند: بخشی کلیشه‌ای، بخشی بلندپروازانه، بخشی رشک‌برانگیز، بخشی نفرت‌برانگیز...

شیک، ساخته شد تا ماندگار شود، در طبقه متوسط رو به بالا رانده شود و، به‌صورت سنتی خریده می‌شد و به‌طور متوسط ۱۷ سال کار می‌کرد (بسیار بیشتر از میانگین، حتی در دوران قدیم)، این خودرو انتخاب سوسیال دموکرات‌های مترقی است‌ــ و بحق در بهشت سوسیال دموکرات، در سوئد، ساخته شده است، ایمن‌ترین وسیله در جاده، کاربردی، و جعبه‌شکل است و چنان ظرفیتی برای بارهای حجیم دارد که در تجارت عتیقه‌جات محبوب بود.

دوست دارم فکر کنم از آن دست خودروهایی است که کی‌یر استارمر برای خودش می‌گرفت، و وی‌۹۰ (V90) واقعا همان استارمر دنیای خودرو است‌ــ کسل‌کننده به نظر می‌رسد و احساس اطمینان می‌دهد اما به‌طرز تعجب‌برانگیزی کارآمد و همیشه متمدن است.

اما در حال حاضر، کل مفهوم خودرو استیشن تا حدی قدیمی شده است، و با ظهور خودرو شاسی‌بلند، از جاده خارج شده است. کمتر خودروسازی همچنان به خودش زحمت تولید آن‌ها را می‌دهد، و حالا حتی ولوو، که نامش تقریبا مترادف است با این نوع خودرو، به این نتیجه رسیده که استیشن به پایان راه رسیده است. گرچه عمر مدل شاسی‌بلند بزرگ اکس‌سی‌۹۰ (XC90) از خواهرش بیشتر بوده است، به‌زودی جای خود را به نمونه تمام‌‌برقی ئی‌اکس۹۰ (EX90) می‌دهد (راستی قیمت آن از ۹۵ هزار و ۲۵۵ پوند شروع می‌شود) زیرا ولوو همچنان در حال ادامه مسیر به سمت برقی‌سازی کامل است. سواری‌های صندوق‌دار اس‌۶۰ (S60) و اس‌۹۰ (S90) نیز در مرحل پایانی‌اند، و فقط شاسی‌بلندها باقی می‌مانند تا این مدل خودرو را به ربع دوم قرن بیست‌و‌یکم ببرند.

ولوو استیشن نمی‌تواند بدون سوگواری آسمانی شود و به نمایشگاه عتیقه‌جات بپیوندد. بنابراین، آخرین استیشن باقی‌مانده در ناوگان ولوو مطبوعات بریتانیا را امانت گرفتم تا به خودم یادآوری کنم چرا آن‌ها چنین خودروهای فوق‌العاده‌ای بودند و هستند.

در رده آخر نمونه بزرگ‌تر این دو مدل قرار دارد‌ــ وی‌۹۰ دوگانه‌سوز برقی، با موتور بنزینی (تمام استیشن‌های گازوییل‌سوز چند سال پیش از رده خارج شدند). امیدواریم، وقتی تمام شود، این خودرو عمری طولانی و مفید مانند بسیاری از اسلافش داشته باشد.

من قبلا تعدادی از این خودروها را رانده‌ام، و همیشه ترکیبی عالی از قابلیت‌ها بوده‌اند. حتی اکنون، تقریبا هشت سال پس از معرفی، تغییر چندانی نکرده است، خودرویی باکلاس و زیبا است که حق مطلب در موردش ادا نشده و کاملا همسو با ارزش‌های سنتی‌اش است.

اخیرا، ولوو به میراث طراحی این خودرو توجه بیشتری نشان داده است، بنابراین به وی‌۹۰ همان «سرشانه» آشنایی را داد که اولین بار در اسلافش در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ دیده شد، و در دو طرف تا چراغ‌های عقب امتداد دارد، که مانند نوعی نشان ویژه شبانه این نام تجاری پس از انحنا ظاهر می‌شود.

ویژگی‌ها

ولوو وی۹۰ شارژشدنی دوگانه‌سوز برقی تی‌۸ تمام‌چرخ‌متحرک آلتیمیت

قیمت: ۷۲ هزار و ۸۱۵ پوند (نمونه آزمایش‌شده؛ قیمت از ۵۰ هزار و ۳۱۵ پوند شروع می‌شود)

ظرفیت موتور: ۲.۰۱ بنزینی، ۴ سیلندر، ۱-‌اس‌پی اتو‌+ موتور برقی

خروجی قدرت: ۳۱۰ (بنزینی)‌+ ۱۴۵ (برقی)

حداکثر سرعت (مایل بر ساعت): ۱۱۲

صفر تا ۶۰ (ثانیه): ۴.۸

مصرف سوخت (مایل بر گالن): ۲۴۶.۵ (شامل مقداری از مصرف تمام‌برقی)

انتشار کربن (روش آزمایش هماهنگ جهانی خودروهای سبک (WLTP)، گرم بر کیلومتر) : ۲۵ گرم (شامل مقداری از مصرف تمام‌برقی)

این خودرو جعبه‌شکل است، اما نه به آن شدتی که در دهه ۱۹۸۰ مد بود وقتی اسم مستعار ولوو استیشن «آجر» بود. جلوپنجره نشان معروف ولوو را دارد اما از اسلاف پوزه‌بیلچه‌ای‌اش در دهه ۱۹۷۰، که لقب نامهربانانه اما درخور «برف‌روب» را به آن‌ها داده بودند، شیک‌تر است.

کند هم نبودند‌؛ به‌عنوان مثال، ۸۵۰ تی‌ـ۵آر کلاسیک سریع‌ترین «آجر» روی زمین بود، و پلیس بزرگراه همیشه این ترکیب سرعت و وسعت را دوست داشت.

نه، وی‌۹۰ در حال حاضر سروشکل مد روز ندارد، یک خودرو باتری‌‌برقی درست‌و‌حسابی نیست، و فاقد تازه‌ترین فناوری روز است، اما همچنان رقابت‌جو و فوق‌العاده خوش‌سلیقه است.

داخل اتاق همان پشم و چوب ماتی را دارد که سال‌ها نشان تجاری ولوو بوده است‌ــ یک صفحه‌نمایش لمسی عمودی در ابعاد متناسب با کلی دستگیره سبک قدیمی، کلید و صفحه مدرج در هم آمیخته است. بنابراین، حتی در خودرویی که خاستگاهش به تقریبا یک دهه قبل بازمی‌گردد، دستیار صوتی گوگل، فرمان و صفحه داشبوردی با طراحی خوب، و کمک‌راننده‌ای در اختیار دارید که این مدل را به یکی از ایمن‌ترین ولووهایی که می‌رانید تبدیل می‌کند.

این مدل دوگانه‌سور برقی، مثل همه این نوع طرح‌ها، در اصل به‌عنوان وسیله نقلیه رفت‌و‌آمد منظم مسیرهای کوتاه/متوسط و کاربرد گاه‌وبی‌گاه برای مسافت‌های دور بهتر کار می‌کند. این یعنی می‌توانید از حالت تمام‌برقی برای سفر رفت‌و‌برگشت مثلا ۶۰ کیلومتری استفاده کنید، تا‌ــ با توجه به هزینه و وزن اضافی‌ــ از باتری و موتورهای برقی تعبیه‌شده در خودرو بیشترین بهره را ببرید.

انرژی الکتریکی با سرعت حدود ۳۵ مایل بر گالن تخلیه می‌شود، که اگر با استفاده از انرژی الکتریکی بدون انتشار کربن، بدون صدا، و کم‌هزینه صرفه‌جویی‌هایتان را کرده باشید، مشکلی ندارد. (آخرین مدل‌های بنزین‌سوز و گازوییل‌سوز در سال ۲۰۱۹ از رده خارج شدند)

از طرف دیگر، ترکیب موتور برقی و موتور درون‌سوز به این استیشن قدیمی عزیز عملکردی عالی می‌دهد‌ــ در کمتر از ۵ ثانیه به سرعت ۶۰ مایل در ساعت می‌رسد، اما با حال‌و‌هوایی که یک لیموزین درست‌و‌حسابی را تداعی می‌کند، و سیستم تمام‌چرخ متحرکی که آن را ایمن‌تر می‌کند. دسته سبک کریستالی شفاف دنده اتوماتیک حس خوب فضای داخل اتاق را تکمیل می‌کند.

البته که باید ظرفیت بارکشی‌اش به‌عنوان یک استیشن را به‌شیوه‌ای مناسب امتحان می‌کردم، بنابراین اولین توقف دم نزدیک‌ترین شعبه فروشگاه ویت‌رز (Waitrose) بود‌ــ همیشه جایی جذاب است. وقتی با خریدهای خواربار باکلاس‌ــ صدالبته، توفوی ارگانیک‌ــ به پارکینگ بازگشتم، لحظه‌ای گیج شدم زیرا یک وی‌۹۰ دیگر شاخ‌به‌شاخ پارک کرده بود، بدیهی است که در محیط طبیعی خودش بود.

اگر شرایط درست بود، گمان کنم آن‌ها هم مثل پانداهای غول‌پیکر ممکن بود جفت‌گیری کنند. همان‌طور که شاید انتظار داشته باشید، مقصد بعدی فروشگاه ایکیا بود، و تعدادی از آن بسته‌های مسطح بلند به‌راحتی بلعیده شدند، البته صندلی جلو کمی به سمت جلو هل داده شد. سیستم گرمایش صندلی‌ها و فرمان محیط را گرم‌و‌نرم نگه داشته بود.

بنابراین، باید هم دلمان برای ولوو استیشن تنگ شود، و مرگش از آن‌جا تلخ‌تر می‌شود که از معرفی اولین خودرو ولوو استیشن اندکی بیش از ۸۰ سال می‌گذرد، که بر مبنای مدل قرص و محکم اما بدقواره پی‌وی‌۴۴۵ (PV445) ساخته شد، که اولین طرح ولوو پس از جنگ جهانی دوم بود. آن را با عنوان «دوئت» به بازار عرضه کردند زیرا وسیله‌ نقلیه دوکاره بود‌ــ در طول هفته ماشین کار و آخر هفته ماشین خانوادگی بود.