ایتنا - اینکه کره ماه چگونه به شکلی در آمد که در حال حاضر وقتی در شب به آسمان نگاه میکنیم شاهدش هستیم، همواره برای بشر یک راز بوده است.
دانشمندان بالاخره توانستهاند توالی رخدادهایی را کشف کنند که احتمالا به چرخش ماه به دور زمین در میلیاردها سال پیش منجر شده است.
بسیاری از آنچه محققان درباره خاستگاه ماه و ژئولوژی آن میدانند، از تجزیه و تحلیل سنگهایی به دست آمده که فضانوردان آپولو جمعآوری کردند و به طور شگفتآوری، تراکم بالایی از تیتانیوم را نشان میدهند.
پژوهشگران گمان میکنند که ماه در حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش زمانی شکل گرفت که جسم عظیم دیگری در منظومه شمسی به زمین برخورد کرد. ماه در ابتدا داغ بود و با یک اقیانوس سراسری از ماگما پوشانده شده بود.
هنگامی که سنگ مذاب بهتدریج سرد شد، گوشته ماه و پوسته روشن را تشکیل داد اما در اعماق آن، بهشدت از حالت تعادل خارج شد. در اینجا، اقیانوس ماگما به شکل مواد معدنی متراکم از جمله ایلمنیتــ یک ماده معدنی حاوی تیتانیوم و آهنــ متبلور شد.
اما این ماده متراکم که به داخل فرو میرفت، به نوعی با گوشته مخلوط و ذوب شد و به سطح بازگشت. با این حال، چگونگی و چرایی رسیدن این سنگهای آتشفشانی سرشار از تیتانیوم به سطح ماه ناشناخته مانده است.
دانشمندان توانستند از میدان گرانشی استفاده کنند تا از پراکندگی ایلمنیت، که پس از فرو رفتن بخش عمده لایه چگال باقی مانده بود، نقشهبرداری کنند. پژوهشگران خاطرنشان کردند که این نشان میدهد این مواد ایلمنیت به سمت پیدای ماه جابهجا شده و در سرازیرهای آبشاری ورقهمانند، به سمت داخل فرو رفتهاند.
دانشمندان بر اساس این یافتهها میگویند که لایه سرشار از ایلمنیت بیش از ۴.۲۲ میلیارد سال پیش [در ماه] فرو رفتــ و این با نقش فعالیتهای آتشفشانی بعدی که در سطح ماه دیده شده، سازگار است. به نظر میرسد، قدیمیترین تاریخچه ماه زیر سطح آن نوشته شده و تنها به آمیزه و مجموعه مناسبی از مدلها و دادهها نیاز است تا این قضیه آشکار شود.