تغییرات آب و هوایی میتواند منجر به افزایش ویروسهایی مانند کووید شود
ایتنا - مطالعه جدیدی نشان میدهد که تغییرات آب و هوایی - و پنجرههای بسته – میتواند به گسترش ویروسهای معلق در هوا مانند ویروسی که باعث عفونت COVID-19 میشود، کمک کند.
محققان گزارش میدهند که به نظر میرسد افزایش سطح دی اکسید کربن در جو و فضاهای داخلی عامل اصلی افزایش طول عمر انواع کووید موجود در قطرات ریز معلق در هوا باشد.
به گزارش ایتنا، آلن هادرل، محقق ارشد و دانشیار ارشد علوم آئروسل در دانشگاه بریستول، گفت:« ما میدانستیم که SARS-CoV-2 مانند سایر ویروسها از طریق هوایی که تنفس میکنیم پخش میشود. اما این مطالعه نشاندهنده یک پیشرفت بزرگ در درک ما بود از اینکه دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق میافتد، و مهمتر از همه، چه کاری میتوان برای متوقف کردن آن انجام داد.»
در مطالعات آزمایشگاهی، محققان دریافتند که افزایش غلظت دی اکسید کربن در هوا میتواند مدت زمان عفونی ماندن ویروسهای موجود در هوا را افزایش دهد. به گفته محققان، هوای معمولی در فضای باز دارای400 ppm از کربن دی اکسید است.
بر اساس نتایج منتشر شده در 25 آوریل در ژورنال Nature Communications، افزایش غلظت CO2 به تنها 800 ppm، بقای ویروسهای معلق در هوا را افزایش داد. محققان دریافتند وقتی هوای داخل خانه به غلظت CO2 3000 ppm می رسد - مشابه غلظت یک اتاق شلوغ – ویروس حدود 10 برابر بیشتر زنده میماند.
هادرل در یک انتشار خبری دانشگاه گفت:« این رابطه روشن میکند که چرا رویدادهای پاندمیک کننده ممکن است تحت شرایط خاصی رخ دهند .ویروس ها به دلیل اسیدیته کمتر قطرات بازدمی، عفونی شدن خود را از دست میدهند. اما CO2 هنگام تعامل با قطرات مانند یک اسید عمل میکند و به ویروس ها اجازه می دهد در هوا بیشتر زنده بمانند.»
هادرل همچنین گفت: «این نشان میدهد که باز کردن یک پنجره ممکن است قویتر از آن چیزی باشد که در ابتدا تصور میشد، به ویژه در اتاقهای شلوغ و با تهویه ضعیف، زیرا هوای تازه غلظت کمتری از CO2 دارد و باعث میشود ویروس خیلی سریعتر غیرفعال شود. نتایج همچنین نشان میدهد که چگونه اهداف تغییر آب و هوا که به دنبال محدود کردن سطح CO2 در جو زمین هستند می تواند به کاهش انتشار ویروسهای موجود در هوا کمک کند.»
محققان خاطرنشان کردند که علم آب و هوای اخیر پیش بینی کرده است که غلظت CO2 در جو تا پایان قرن به بیش از 700 ppm برسد. هادرل گفت: «بنابراین این یافتهها پیامدهای گستردهتری نه تنها در درک ما از انتقال ویروسهای تنفسی، بلکه اینکه چگونه تغییرات در محیط ما ممکن است احتمال همهگیریهای آینده را تشدید کند، دارد.»
هادرل در پایان میگوید: «دادههای مطالعاتی ما نشان میدهد که افزایش سطح CO2 در جو ممکن است با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروسهای تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی میمانند، همزمان باشد.»