اگر خودتان به شبكه‌های اجتماعی معتاد هستید به سختی می‌توانید كاری كنید كه بچه‌ها استفاده مسئولانه از شبكه‌های اجتماعی و اینترنت را یاد بگیرند.
دوشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۳ ساعت ۱۳:۳۱
نگرانی از مصرف شبكه‌های اجتماعی توسط کودکان و نوجوانان
بچه‌ها در دام موبایل
النا تنها بچه‌ای نیست كه دوران پیش از تلفن همراه و دورانی كه تلفن همراه در دستش نبوده است را به یاد نمی‌آورد. امیرطاهای 13 ساله هم می‌گوید یادش نمی‌آید از چه وقتی تلفن همراه دارد: «برای من موبایل نخریدند؛ پدر و مادرم گوشی‌های قدیمی خودشان را در خانه رها كردند و اینها مال من شد. هنوز هم برایم موبایل نمی‌خرند. البته خط خودم را دارم و شماره‌ام را به دوستانم داده‌ام اما موبایل نو برایم نخریده‌اند. برای همین كه دارم برایم قاب می‌خرند. بیشتر استفاده من هم از موبایل همین كارهای درسی است. قبل از كرونا خیلی كمتر موبایل دستم بود و بیشتر تلویزیون نگاه می‌كردم ولی بعدش كه مدرسه موبایلی شد دیگر همه چیز موبایلی شد. دوستانم هم موبایلی شدند و بیشتر كارها را در موبایل انجام می‌دهیم. ما دیگر آن طور نیستیم كه به هم زنگ بزنیم و از هم سوال بپرسیم هر كسی هر چیزی كه می‌خواهد می‌گذارد در گروه و دیگران به او جواب می‌دهند. ما هم بیشتر از تیك‌تاك استفاده می‌كنیم ولی اینستاگرام و تلگرام و واتس‌آپ و ایتا و بله هم داریم چون بیشتر كارهای مدرسه را در ایتا و بله انجام می‌دهند. بعضی وقت‌ها هم مشق‌های‌مان را در یوتیوب نگاه می‌كنیم مثلا اگر قرار باشد كار دستی یا آزمایش علمی انجام بدهیم از یوتیوب نگاه می‌كنیم. بعضی چیزها را هم از آپارات نگاه می‌كنیم. ولی بیشتر چیزها را در یوتیوب می‌بینیم.»
در حالی كه برای نوجوانان كم‌سن و سال‌تر، هنوز بیشتر استفاده از موبایل و شبكه‌های اجتماعی حول مسائل مربوط به مدرسه، بازی و همین طور روابط مربوط به مدرسه می‌گردد، نوجوانان بزرگ‌تر از شبكه‌های اجتماعی و موبایل برای چیزهای دیگری استفاده می‌كنند. زهرا، 17 ساله، در مورد استفاده خودش از موبایل می‌گوید: «وضع مالی خانواده ما طوری نبود كه من قبل از كرونا موبایل داشته باشم، با اینكه همه داشتند اما ما نمی‌توانستیم موبایل بخریم. وقتی كرونا شد پدر و مادر من هم مجبور شدند كه برایم موبایل بخرند. اولش بیشتر كارهای مدرسه بود ولی بعد كم‌كم یاد گرفتم كه از موبایل استفاده‌های دیگری هم بكنم. مثلا تمرین‌ها را حل می‌كردم و در اینستا می‌گذاشتم یا كارهای درسی دیگر با موبایل می‌كردم. بعد یك سری آدم‌های مشهور و مهم را دنبال كردم و بعد هم رفتم سراغ اینكه در گروه‌های دانشگاهی عضو بشوم و دوستان و آشناهای جدید پیدا كنم. اینها خیلی به من كمك كرد كه در مورد آینده‌ام تصمیم بگیرم. روابط ما با معلم‌های‌مان به خاطر آن دوران كرونا خیلی كم و محدود بود و من نمی‌توانستم برای سوال‌های خودم جوابی پیدا كنم. برای همین رفتم در گروه‌هایی كه دانشجوها داشتند و از آنها سوال می‌پرسیدم و گاهی از آنها مشورت می‌گرفتم و اینها خیلی به من كمك كرده است چون جهانم با جهان بچه‌های دیگر الان خیلی فرق می‌كند. بیشتر بچه‌ها در اینستاگرام مدل‌ها و بازیگران را دنبال می‌كنند ولی من استاد‌های دانشگاه را دنبال می‌كنم و گروه‌های آنها را می‌خوانم و با آنها دوست هستم.»
آیدا دختر 16 سالهای كه می‌گوید اولین حساب اینستاگرامش را در 8 سالگی باز كرده، می‌گوید: «بیشتر بچه‌ها از موبایل برای كارهای مدرسه و این چیزها استفاده می‌كنند. بعضی‌ها هم انیمه می‌بینند یا چیزهایی كه نباید نگاه كنند را نگاه می‌كنند. بالاخره وقتی یك چیزی در دست آدم هست آدم به خیلی چیزها می‌تواند سرك بكشد. برای من این طوری بود كه یكی، دو سال پیش در یك پیج خرید دیدم كه نوشته‌اند ادمین می‌خواهند و با آنها تماس گرفتم و گفتند كسی را می‌خواهند كه به دایركت‌های پیج جواب بدهد و آن موقع 5 میلیون تومان هم می‌دادند. من هم كه همیشه موبایل دستم بود و این طوری پول اینترنتم را هم می‌دادند كه خیلی خوب بود. به همین راحتی من كار پیدا كردم و شروع كردم به پول پس‌انداز كردن و یاد گرفتم كه می‌توانم از اینستا پول در بیاورم. حالا شاید خیلی از مادر و پدرها دوست نداشته باشند كه بچه‌های‌شان پول در بیاورند و از كنترل آنها خارج بشوند ولی به نظرم وقتی موبایل دست همه هست همه می‌توانند از این كارها بكنند و این خیلی به آدم كمك می‌كند كه بتواند مستقل بشود و كاری كه دلش می‌خواهد را انجام بدهد. برای من جذابیت‌های اول این چیزها زود از بین رفت و زود متوجه شدم كه آن چیزی كه مهم‌تر است درس است و باید با موبایلم طوری كار كنم كه درس هم بتوانم بخوانم ولی وقتی پدر و مادرم دیدند كه من اینقدر بزرگ هستم و می‌توانم بین كار موبایل و درس بالانس درست كنم دیگر به من اعتراضی نكردند و قبول كردند كه من بزرگ شده‌ام و می‌توانم از پس خودم بر بیایم.»
آنچه در اینجا دیده می‌شود، مجموعه‌ای از كارهایی است كه بچه‌ها با موبایل انجام می‌دهند؛ از بازی و ارتباط گرفتن با دوستان گرفته تا درس خواندن و فیلم دیدن و حتی پول در آوردن. به نظر می‌رسد استفاده از موبایل برای نوجوانان آن چنان مساله‌ای نیست. هر چند نظر والدین آنها و به خصوص كادر آموزشی مدارس چندان به نظر بچه‌ها نزدیك نباشد، اما بچه‌ها همچنان كار خودشان را انجام می‌دهند. پدر و مادرها در مورد استفاده بچه‌ها از تلفن‌های همراه نگرانی‌های یكدستی ندارند. از ارتباط گرفتن بچه‌ها با آدم‌هایی كه آنها را نمی‌شناسند گرفته تا رو به رو شدن با محتوای بزرگسالان كه می‌تواند سیاسی، اجتماعی، جنسی و مانند آن باشد. ضعیف شدن چشم‌ها، كم‌تحركی، كم‌غذایی و كم‌اشتهایی، پرخاشگری، مشكلات تمركز و نگرانی از بابت اینكه بچه‌ها بیش از اندازه به گوشی‌های موبایل خود وابسته شوند و چیزهای مهم‌تری از قبیل درس و روابط واقعی را در درجه چندم اهمیت قرار بدهند از عمده شكایت‌های والدین در مورد استفاده بچه‌ها از گوشی‌های همراه است.
آمار جهانی: نوجوانان روزانه 5 ساعت در شبكه‌های اجتماعی وقت می‌گذرانند
مسئله استفاده نوجوانان از تلفن‌های همراه البته مسئله‌ای جهانی است. تحقیقات مجله «مرور روان‌شناسی» نشان می‌دهد كه نوجوانان در سراسر جهان به طور روزانه 5 ساعت از وقت خود را صرف گشتن در شبكه‌های اجتماعی می‌كنند. 41 درصد نوجوانانی كه بیشترین استفاده را از رسانه‌های اجتماعی
انجمن روان‌شناسی امریكا توصیه می‌كند كه به طور مرتب استفاده فرزندتان از رسانه‌های اجتماعی را در سالهای اولیه نوجوانی مرور كنید. یكی از راه‌های نظارت، دنبال كردن حساب‌های اجتماعی فرزندتان است. همان طور كه نوجوان شما بزرگ‌تر می‌شود، می‌توانید انتخاب كنید كه رسانه‌های اجتماعی آنها را كمتر زیر نظر داشته باشید. سطح بلوغ نوجوان شما می‌تواند به تصمیم‌گیری شما كمك كند
مهم‌ترین شبكه‌های اجتماعی كه نوجوانان در سرتاسر جهان از آنها استفاده می‌كنند، یوتیوب، تیك‌تاك و اینستاگرام است. این آمار احتمالا در ایران با در نظر گرفتن این مسئله كه یوتیوب یكی از قدیمی‌ترین شبكه‌های فیلتر شده و تیك‌تاك بسیار دیرتر از باقی جاهای دنیا در ایران مورد استفاده قرار گرفته است، تفاوت‌هایی دارد.
خوب و بد مصرف اینترنت برای نوجوانان
اینترنت بازاری پر از همه چیز است؛ شبكه‌های اجتماعی هم غیر از آن نیست. همان طور كه اینترنت قرار بود جهان را به هم فشرده‌تر و آدم‌ها را به هم نزدیك‌تر كند، شبكه‌های اجتماعی هم قرار بود مسیر تعامل با دیگران را باز و راه‌های ارتباط بر قرار كردن و دوست شدن و دوست داشته شدن را هموار‌تر كند. با این حال، همان طور كه اینتنرت در نهایت به ضد هدف خودش تبدیل شد، شبكه‌های اجتماعی هم به‌رغم تمام تلاش‌هایی كه برای تاكید بر مفید بودن آنها می‌شود، جنبه‌های آسیب‌زای پررنگی پیدا كردند كه خطر آن برای نوجوانان از بزرگسالان بیشتر است.
كسب هویت از طریق شبكه‌های اجتماعی، ابراز خود و دریافت یا دریافت نكردن تایید از دیگران باعث می‌شود نوجوانان به تصویری از آنچه خواستنی و مقبول است و آنچه خواستنی و مقبول نیست، دست پیدا كنند. مشكل این است كه در تایم‌لاین‌های مختلف در شبكه‌های اجتماعی مختلف ممكن است چیزهایی معقول و محبوب باشد یا نباشد كه برابری یك به یكی با آنچه در دنیای واقعی محبوب است یا محبوب نیست، ندارد. در حالی نوجوانان هم مثل باقی كاربران شبكه‌های اجتماعی مایل هستند تاثیر مثبت این شبكه‌ها بر زندگی خود را بیشتر و تاثیر منفی آن را كمتر از چیزی كه واقعا هست ابراز كنند. شبكه‌های اجتماعی می‌توانند تاثیرات مهمی بر سلامت روان نوجوانان داشته باشند. این تاثیرات بر مبنای شاخص‌هایی مانند اینكه نوجوانان در فضای آنلاین چه كاری انجام می‌دهند و چه محتوایی را مصرف می‌كنند، این مساله كه نوجوانان چه مقدار از وقت خودشان را در فضای آنلاین می‌گذرانند، این مساله كه سلامت روانی آنها چگونه است، در چه دورانی از فرآیند بلوغ خود به سر می‌برند و وضعیت زندگی، شرایط فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی آنها چگونه است و چه پیشینه خانوادگی دارند، متغیر خواهد بود.
مصرف سالم رسانه‌های اجتماعی
رسانه‌های اجتماعی به نوجوانان اجازه می‌دهند هویت آنلاین بسازند، با دیگران ارتباط بر قرار كنند و شبكه‌های اجتماعی بسازند. این شبكه‌ها می‌توانند با متصل كردن افرادی كه سرگرمی‌ها و دغدغه‌های مشابهی دارند به نوجوانان نشان بدهند كه آنها تنها نیستند و می‌توانند گروه‌های حمایتی برای خودشان داشته باشند كه در مورد آنچه برایشان مهم است با آنها حرف بزنند. این نوع حمایت‌ها به‌ویژه ممكن است به نوجوانانی كه در زندگی غیرآنلاین خود احساس می‌كنند كه از حمایت اجتماعی كافی برخوردار نیستند و تنها هستند كمك كنند، می‌تواند برای نوجوانانی كه دوران پراسترسی را می‌گذرانند مفید باشد، می‌تواند به نوجوانانی كه متعلق به گروه‌های به حاشیه رانده شده هستند كمك كنند تا ببینند كه آنها تنها آدم‌های متفاوت در جهان نیستند. برای نوجوانانی كه به دلیل شرایط سلامتی خود ناچار هستند از جمع دور بمانند این شبكه‌ها احساس در جمع بودن و تعلق داشتن را فراهم می‌كنند. گاهی اوقات، پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی به نوجوانان كمك می‌كنند تا خود را آن طور كه هستند و به آن باور دارند ابراز كنند، با نوجوانان دیگر كه الزاما در نزدیكی آنها نیستند رابطه برقرار كنند و این روابط را برای مدتی طولانی حفظ كنند. بیاموزید كه نوجوانان دیگر چگونه با موقعیت‌های چالش برانگیز زندگی و شرایط سلامت روان كنار می‌آیند. گفت‌وگوهای جمعی را دنبال كنند یا در آنها شركت كنند و یاد بگیرند كه چگونه باید در جمع، در شرایطی كه با ایده‌ای موافق یا مخالف هستند آن ایده را ابراز كنند. دانایی خود در مورد مسائل سلامتی و به خصوص سلامت روان را بیشتر كنند و یاد بگیرند كه چه چیزی درست و چه چیزی نادرست است.
این اثرات سالم رسانه‌های اجتماعی می‌تواند به طور كلی به نوجوانان كمك كند. علاوه بر این نوجوانانی كه دچار افسردگی نوجوانی هستند ممكن است استفاده از شبكه‌های اجتماعی را بسیار مفید‌تر از نوجوانانی كه با مسائل سلامت روان درگیر نیستند، توصیف كنند. نوجوانانی كه درگیر مسائل سلامت روان، یا مشكلات خانوادگی هستند معمولا از شبكه‌های اجتماعی به عنوان فضایی برای پرت كردن حواس خودشان استفاده می‌كنند كه می‌تواند در سلامت روان آنها موثر باشد.
مصرف ناسالم شبكه‌های اجتماعی
با این وجود استفاده از شبكه‌های اجتماعی همیشه بهترین راه‌حل برای مشكلات دوران نوجوانی نیستند. شبكه‌های اجتماعی با الگوریتم‌های اعتیادآور طراحی شده‌اند. حواس‌پرتی كه آنها ایجاد می‌كنند هر چند می‌تواند در كوتاه‌مدت موثر باشد اما در میان‌مدت و بلندمدت می‌تواند تبدیل به آسیب شود. این شبكه‌ها می‌توانند حواس نوجوانان را از دنیای واقعی به قدری پرت كنند كه زندگی در بیرون از شبكه‌های اجتماعی بی‌اهمیت شود. افت تحصیلی، بی‌علاقگی به ورزش و فعالیت‌های جمعی، نداشتن دوستان واقعی و جمع‌های حمایتی، عدم شركت در فعالیت‌های خارج از خانه، كاهش كیفیت خواب، بی‌خوابی یا پرخوابی، اصرار بر درستی برخی اطلاعات، تندروی در ابراز موضع و حتی رادیكال شدن تا پیوستن به گروه‌های كه اندیشه‌های رادیكال را دنبال می‌كنند، منتشر كردن اطلاعات بیش از اندازه، یا دروغ و ساختن شخصیت‌های تخیلی یا به خطر انداختن امنیت خود از طریق انتشار اطلاعات بیش از اندازه، ایجاد تصورات نادقیق و غیرواقعی در مورد بدن، شغل، آینده، خانواده و روابط جنسی و... تنها برخی از مشكلاتی است كه شبكه‌های اجتماعی می‌توان برای همه و از آن جمله نوجوانان ایجاد كند.
علاوه بر این باید در نظر داشت كه هم گروه‌های تندرو سیاسی و هم شكارچیان پدوفیل در شبكه‌های اجتماعی حضور دارند و آماده هستند نوجوانانی كه درك ناواقعی از دنیای اطراف خود دارند را به خود جلب كنند. برقراری رابطه با این افراد نه‌تنها می‌تواند آینده زندگی بچه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد بلكه می‌تواند منجر به سوءاستفاده، اخاذی و آسیب‌های دیگر به نوجوانان شود. علاوه بر این، قلدری در فضای مجازی بسیار شایع است آزار و اذیت آنلاین می‌تواند باعث افزایش اضطراب بچه‌ها شود، می‌تواند تصویر آنها در مورد خودشان و جهان را مخدوش كند، در شرایط بسیار بد، این آزار و اذیت‌ها می‌تواند باعث شود كه بچه‌ها دست به اقدامات پرخطر بزنند. می‌تواند آنها را تحریك كند كه به خود یا دیگران آسیب بزنند و حتی می‌توان منجر به ایجاد یا تقویت افكار خودكشی شود.
چه وقت باید نگران بود؟
خطرات استفاده از رسانه‌های اجتماعی
نوجوانان اعتقاد دارند كه بیشتر از والدین خود از شبكه‌های اجتماعی، اینترنت و به طور كلی چیزهای نو سر در می‌آورند. این نگاه معمولا با تشویق والدین و كمك خواستن از نوجوانان برای حل مشكلات وسایل الكترونیكی تقویت می‌شود و باعث می‌شود كه هشدار‌ها و تلاش‌های والدین برای كنترل نوجوانان در شبكه‌های اجتماعی تاثیر خود را از دست بدهد
نحوه استفاده نوجوانان از رسانه‌های اجتماعی نیز ممكن است بر بروز تاثیرات منفی یا مثبت شبكه‌های اجتماعی در سلامت نوجوانان موثر باشد. به عنوان مثال، مشاهده انواع خاصی از محتوا ممكن است خطرات سلامت روانی برخی از نوجوانان را افزایش بدهد. محتوا‌هایی در مورد جرم و اقدامات غیرقانونی، آسیب رساندن به خود یا دیگران، عادت‌های خوردن، تمیزكاری، طبقه‌بندی، كم‌خوری یا پرخوری و همین طور انواع مختلف هرزه‌نگاری می‌تواند در نوجوانان بسیار خطرناك‌تر از بزرگسالان باشد.
به‌خصوص برای نوجوانانی كه دارای زمینه‌های اختلال در سلامت روان هستند، این نوع محتوا ممكن است خطرناك‌تر باشد. قرار گرفتن در معرض تبعیض، نفرت یا زورگویی سایبری در رسانه‌های اجتماعی نیز می‌تواند خطر اضطراب یا افسردگی را افزایش بدهد. آنچه نوجوانان درباره خود در رسانه‌های اجتماعی به اشتراك می‌گذارند نیز مهم است. اگر این اطلاعات زیادی شخصی یا به كلی دروغ باشد، می‌تواند زندگی واقعی آنها را به سرعت تحت تاثیر قرار بدهد.
نوجوانان عموما رفتارهای تكانشی بیشتری نسبت به بزرگسالان دارند، آنها كمتر در هنگام انجام كارها به عواقب آن فكر می‌كنند و بنابراین ممكن است در موقع عصبانیت یا ناراحتی چیزی را پست كنند كه بعدا از آن پشیمان شوند اما از آنجا كه امكان حذف محتوا در اینترنت تقریبا وجود ندارد، این مساله می‌تواند به سرعت به آسیب تبدیل شود و زمینه آزار و اذیت و حتی باج‌گیری را فراهم كند.
چگونه از نوجوان خود مراقبت كنیم؟
نوجوانان اعتقاد دارند كه بیشتر از والدین خود از شبكه‌های اجتماعی، اینترنت و به طور كلی چیزهای نو سر در می‌آورند. این نگاه معمولا با تشویق والدین و كمك خواستن از نوجوانان برای حل مشكلات وسایل الكترونیكی تقویت می‌شود و باعث می‌شود كه هشدار‌ها و تلاش‌های والدین برای كنترل نوجوانان در شبكه‌های اجتماعی تاثیر خود را از دست بدهد یا به شكل قابل ملاحظه‌ای از تأثیر آن كاسته شود. با این وجود همچنان راه‌هایی هست كه از طریق آن می‌توان به نوجوانان در روبه‌رو شدن با فضای مجازی و اینترنت كمك كرد. برای مثال می‌توان قوانین و محدودیت‌هایی را برای استفاده از فضای مجازی و اینترنت تعیین كرد. مثلا مدت استفاده از دستگاه‌های الكترونیكی را محدود كنید تا شبكه‌های اجتماعی مانع فعالیت‌های عادی زندگی، خواب، وعده‌های غذایی یا انجام تكالیف مدرسه نشود. علاوه بر این می‌توانید قوانینی بگذارید كه از طریق آن تنها در بازه‌های زمانی مشخصی امكان استفاده از وسایل الكترونیكی فراهم باشد، مثلا می‌توانند تصمیم بگیرند كه موقع غذا یا یك ساعت قبل از خواب بچه‌ها حق ندارند از وسایل الكترونیكی خود استفاده كنند و مانند آن.
به قوانینی كه می‌گذارید متعهد باشید. اگر خودتان به شبكه‌های اجتماعی معتاد هستید به سختی می‌توانید كاری كنید كه بچه‌ها استفاده مسئولانه از شبكه‌های اجتماعی و اینترنت را یاد بگیرند. برای عدم رعایت قوانینی كه گذاشته‌اید تنبیه تعیین كنید و نشان بدهید كه به الزام آنها متعهد هستید. اگر قوانینی بگذارید كه زیر پا گذاشتن آنها هیچ عواقبی نداشته باشد در واقع شما قانونی تعیین نكرده‌اید. رفتارهای چالش‌برانگیز را مدیریت كنید. اگر احساس می‌كنید استفاده از شبكه‌های اجتماعی و وسایل الكترونیكی روی درس بچه‌ها تاثیر گذاشته یا منجر به تغییر رفتارهای دیگری در آنها شده است این موضوع را با آنها مطرح كنید. در مورد نگرانی خودتان حرف بزنید و بر اساس آن قوانین محدود كننده تعیین كنید اگر رفتارهای پرخاشگرانه یا جنسی می‌بینید، لازم است كه در این مورد با والدین بچه‌های دیگر حرف بزنید و سابقه مرورگر وسایل الكترونیكی بچه‌ها را چك كنید تا مطمئن شوید كه در معرض چه نوع محتوایی قرار دارند.
تنظیمات حریم خصوصی را روشن كنید. این تنظیمات می‌تواند از انتشار ناخواسته برخی از اطلاعات جلوگیری كند. حساب‌های رسانه اجتماعی نوجوان شما احتمالا دارای تنظیمات حریم خصوصی است كه می‌توان آن را تغییر داد. حساب‌های نوجوان خود را زیرنظر داشته باشید. انجمن روان‌شناسی امریكا توصیه می‌كند كه به طور مرتب استفاده فرزندتان از رسانه‌های اجتماعی را در سالهای اولیه نوجوانی مرور كنید. یكی از راه‌های نظارت، دنبال كردن حساب‌های اجتماعی فرزندتان است. همان طور كه نوجوان شما بزرگ‌تر می‌شود، می‌توانید انتخاب كنید كه رسانه‌های اجتماعی آنها را كمتر زیر نظر داشته باشید. سطح بلوغ نوجوان شما می‌تواند به تصمیم‌گیری شما كمك كند.
به‌طور منظم با نوجوان خود در مورد رسانه‌های اجتماعی صحبت كنید. این صحبت‌ها به شما فرصتی می‌دهد تا بپرسید رسانه‌های اجتماعی چه احساسی در نوجوان شما ایجاد كرده‌اند. نوجوان خود را تشویق كنید كه اگر چیزی در فضای آنلاین او را نگران یا آزار می‌دهد به شما اطلاع بدهد. صحبت‌های منظم به شما فرصتی می‌دهد تا در مورد رسانه‌های اجتماعی نیز به فرزندتان مشاوره بدهید. به عنوان مثال، می‌توانید به نوجوان خود بیاموزید كه نگاه كردن چه محتوایی درست و نگاه كردن چه محتوایی غلط است. همچنین می‌توانید توضیح بدهید كه رسانه‌های اجتماعی پر از تصاویری در مورد زیبایی و سبك زندگی هستند كه واقعی نیستند.
برای نوجوان خودتان الگو باشید
ممكن است بخواهید به فرزندتان در مورد عادات رسانه‌های اجتماعی خود بگویید. این می‌تواند به شما كمك كند كه الگوی خوبی باشید و از یك‌طرفه بودن صحبت‌های منظم خود جلوگیری كنید. برای بچه‌ها توضیح بدهید چه چیزی خوب نیست. به نوجوان خود یادآوری كنید كه شایعه‌پراكنی، قلدری یا آسیب رساندن به دیگران از طریق انتشار اطلاعات غلط مضر است. همچنین به نوجوان خود یادآوری كنید كه اطلاعات شخصی خود را به صورت آنلاین با غریبه‌ها به اشتراك نگذارد. این شامل آدرس، شماره تلفن، رمز عبور، و شماره كارت و مانند آن هم می‌شود.
ارتباط چهره به چهره با دوستان را تشویق كنید. این برای نوجوانان مستعد اضطراب اجتماعی حتی مهم‌تر است. اگر فكر می‌كنید نوجوان شما علائم اضطراب، افسردگی یا سایر نگرانی‌های مربوط به سلامت روان مرتبط با استفاده از رسانه‌های اجتماعی را دارد، به روان شناس مراجعه كنید و نگرانی خود را توضیح بدهید تا ببیند آیا لازم است كار دیگری انجام بدهید یا نه؟ علایمی كه باید نگران آنها باشید شامل این است كه مثلا وقتی از بچه‌ها می‌خواهید كه وسایل الكترونیكی خود را زمین بگذارند آنها نمی‌توانند این كار را انجام بدهند یا به حرف شما گوش نمی‌كنند. تغییرات خواب، روابط واقعی و تغییرات درسی را جدی بگیرید و در مورد آن نگران باشید. وقتی بچه‌ها از بهانه‌های غیرواقعی برای راضی كردن شما در مورد استفاده از شبكه‌های اجتماعی استفاده می‌كنند باید این مساله را یك هشدار در نظر بگیرید. (اعتماد)
کد مطلب: 82257
