نسل چهارم تلفن همراه نمي‌خواهيم؟!

حمید ضیایی‌پرور - مدیرعامل شرکت ارتباطات سیار از راه‌اندازی آزمایشی نسل چهارم تلفن همراه در ایران خبر داده و گفته در حال فراهم کردن مقدمات این راه‌اندازی آزمایشی هستند.
در همین حال معاون سازمان تنظیم مقررات رادیویی هرگونه راه‌اندازی نسل چهارم تلفن همراه در ایران را تا ۲‌سال آینده ممنوع اعلام کرده است.

از این زاویه ایران جزو معدود کشورهای جهان است که مسئولانش به جای تشویق اپراتورها به توسعه سرویس‌های خود، آنها را از فعالیت‌های روبه جلو منع می‌کنند.

در حال حاضر اپراتورهای تلفن همراه در ایران از فناوری‌های نسل ۲ و ۵/۲  جی اس‌ام استفاده می‌کنند که با ارتقای تکنولوژی قادر به پشتیبانی از خدمات نسل ۷۵/۲ موسوم به EDGE نیز هستند اما قرار است به‌زودی سیم کارت‌هایی با قابلیت نسل سوم وارد بازار شوند که امکان دسترسی همزمان به صدا و تصویر و جابه‌جایی اطلاعات با سرعت بالا - حداکثر تا ۲‌مگابیت برثانیه - را برای مشترکان فراهم می‌کنند.

این در حالی است که هم‌اکنون فناوری نسل چهارم که امکان استفاده از اینترنت را در هر مکانی با سرعت بسیار بالا و از طریق گوشی‌های موبایل ممکن می‌سازد در کشورهای مختلف جهان راه‌اندازی شده است.

شبکه نسل چهارم موبایل که می‌تواند اطلاعات را با سرعت بیش از ۱۷۰‌مگابیت بر ثانیه انتقال دهد و سرعت آن حداقل ۲۲ برابر سرعت شبکه نسل سوم است.
هم‌اکنون در آمریکا، ژاپن، برخی کشورهای اروپایی، کانادا، کره‌جنوبی، آفریقای‌جنوبی و ارمنستان و بسیاری کشورهای دیگر پیاده‌سازی‌ شده و تا سال‌۲۰۱۵ حدود ۵‌میلیارد نفر در دنیا به شبکه نسل چهارم متصل خواهند شد.

اپراتور سوم که راه‌اندازی آن در ایران سال‌ها به تعویق افتاده به‌عنوان رقیبی جدی برای سایر اپراتورهای موجود در ایران عمل خواهد کرد اما برخی مسئولان وزارت ارتباطات اعتقاد دارند که در حال حاضر زمینه برای توسعه نسل‌های جدید تلفن همراه در ایران فراهم نیست و برای اثبات دیدگاه خود نیز به مواردی همچون عدم‌استقبال کاربران موبایل در ایران از فناوری‌های جی‌پی‌آر‌اس و وایمکس و‌ام‌‌ام‌اس اشاره می‌کنند.

بر بستر این فناوری‌ها، انتقال حجم عظیمی از اطلاعات میسر خواهد شد و با راه‌اندازی سرویس‌های ارزش افزوده با استفاده از این فناوری‌ها، شرکت‌های بخش خصوصی قادر به توسعه فعالیت‌های خود خواهند شد.
اما در کشوری که حتی اینترنت خانگی‌‌اش نیز دارای محدودیت سرعت است، راه‌اندازی اینترنت موبایلی با سرعت ۱۷۰ مگابیت بر ثانیه بیشتر به خواب و خیال شبیه است تا واقعیت؛ این را مشترکانی که برای مسافرت یا ماموریت به خارج کشور سفر می‌کنند بهتر درک می‌کنند و از سرعت اینترنت و انتقال صوت و تصویر و ارتباط ویدئویی به وسیله موبایل شگفت‌زده می‌شوند.

همچنین اگر دقت کرده باشید، با توجه به فراگیر شدن گوشی‌های هوشمند، اغلب کاربران تلفن همراه از فروشندگان و دوستان خود می‌پرسند این همه امکانات و گجت‌ها و نرم‌افزارهای موجود روی گوشی به چه دردی می‌خورد؟
پاسخ البته این است این گوشی‌ها مال نسل سوم و چهارم تلفن همراه است، اما اپراتورهای تلفن همراه در ایران هنوز در نسل‌های قبلی ارائه سرویس می‌کنند.

لذا نه اپراتور سعی در توسعه سرویس‌های خود می‌کند، نه مشترکان با این قیمت‌های بالای سرویس‌ها، تمایل به دریافت سرویس جدید دارند و نه وزارت ارتباطات و سازمان تنظیم مقررات، اجازه ورود نسل پیشرفته تلفن همراه را به کشور می‌دهد. محتوا و سرویس ارزش افزوده‌ای هم تولید نمی‌شود که بخواهد مبادله شود، برنامه‌نویسان رایانه‌ای نیز نیازی به تولید اپلیکیشن‌ها و گجت‌های جدید نمی‌بینند، لذا همین جایی هستیم که هستیم؛
همه چیزمان به همه چیزمان می‌آید.