ایتنا - نصرالله جهانگرد: در حال حاضر نمیتوان گفت این پروژه اجرایی شده و نه میتوان گفت اجرا نشده است!
سالهاست که برخی پروژهها در حوزه فناوری اطلاعات کشورمان، به عنوان طرحی ملی به شکلی مداوم در رسانهها مطرح میشوند، و سوژه گفتوگوها و مصاحبهها قرار میگیرند، تا جایی که در بلندمدت، شکلی فرسایشی و خنثی مییابند.
از سوی دیگر هر چند کمتر به شکل شفاف از سرنوشت آنها صحبتی به میان میآید، اما غالبا نقد و پرسشی جدی از آنها هم در میان نیست، و لاجرم گزارشات منتشره پیرامون آنها هم بیشتر جنبه سفارشی و یکطرفه دارند.
به گزارش ایتنا، یکی از این پروژهها، طرح شبکه علمی کشور است که چندین سال متوالیست مورد بحث و گفتوگو و اجراست، در حالی که هنوز از میزان پیشرفت، دستاندرکاران اصلی، پیشبینی موفقیت و نیز بودجه اختصاص یافته به آن کمتر سخن رفته است.
اما اخیرا و برخلاف رویه متعارف، نقدی بر چگونگی اجرای این پروژه از سوی یکی از مدیران اجرایی دستاندرکار مطرح شد که البته با واکنش تند یکی از طرفین(که با نام مجری شناخته میشود) روبرو شد، و در پی آن، مطابق روال همیشگی، یکی دو رسانه محدود به انتشار مجموعهای از توضیحات و مطالب یکطرفه و تکراری و بدون چالش تحت عنوان جوابیه پرداختند.
پس از آن البته موضوع کم و بیش مسکوت ماند، و توضیح مشخصتر و دقیقتر از آن از قبیل مختصات پروژه، مراحل اجرایی، درصد پیشرفت و انجام تعهدات، مقدار بودجه تزریق شده برای اجرا، و حتی ذکر نام برخی مراکز و دانشگاههایی که احیانا از این سرویس به شکل عملی برخوردارند ارائه نشد.
طبیعی است که در چنین شرایطی انتظار میرود همانند دیگر نمونهها، موضوع تدریجا به بوته فراموشی سپرده شود و باز به طول عمر این پروژه(و تبعات آن) افزوده گردد.
تاکید نماینده رییس جمهور در دولت الکترونیک بر عدم پیشرفت پروژه شبکه علمی
به گزارش ایتنا در این میان، نماینده ویژه ریاست جمهوری در امور دولت الکترونیک، ضمن اذعان به عدم پیشرفت پروژه مزبور، به تازگی از اتصال بخشی از دانشگاههای بزرگ کشور تا ۱۵ شهریور به شبکه علمی خبر داد.
این در حالیست که مطابق زمانبندی مندرج در توافقنامه رسمی، این شبکه نهایتا میبایست تا پایان شهریور سال 98 تکمیل شده و همه شهرهای کشور به آن متصل شده باشند(جدول پایین)، حال آن که بنا به گفته جهانگرد: «در حال حاضر تعداد کمی از دانشگاههای تهران به این شبکه متصل هستند و دانشگاههای خارج از تهران به ندرت به این شبکه متصل شدهاند.»
مطابق این گزارش نصرالله جهانگرد، که در زمان انعقاد قرارداد میان سازمان پژوهشهای علمی صنعتی، با سازمان فناوری اطلاعات، پست معاون وزارت آیسیتی و ریاست سازمان آیتی را بر عهده داشت و امضای او پای این توافقنامه است، در سخنان اخیرش علنا به عدم توفیق این پروژه اشاره کرده و با اذعان به اینکه در حال حاضر نمیتوان گفت این پروژه اجرایی شده و نه میتوان گفت اجرا نشده است، افزود: در سالهای اخیر این پروژه بین سازمانهای مختلف دست به دست شد و در نهایت مجدد به سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران و یک شرکت خصوصی محول شد.
انتقاد پیاپی وزیر از تاخیر در اجرای پروژه
جهانگرد همچنین در سخنان خود به انتقاد چند سال پیش آذری جهرمی وزیر ارتباطات نسبت به کندی اجرای این پروژه اشاره کرد که دستور پیگیری و تسریع آن را داده بود.
مطابق گزارش خبرگزاری مهر، پس از گذشت نزدیک به ۶ ماه از این اظهارات و اجرایی نشدن مجدد شبکه علمی، وزیر ارتباطات در بهمن ماه و در حاشیه برگزاری مراسم جشن پیروزی انقلاب اسلامی در دانشگاه شهید بهشتی اعلام کرده بود: «از سازمان تنظیم مقررات ارتباطات خواستهام تا به اپراتور شبکه علمی اخطار جدی دهد تا اگر نمیتوانند کار را پیش ببرند ما شاید لازم باشد که تصمیمات جدی برای تغییر اپراتور بگیریم.»
بنابراین به نظر میرسد تاخیر و تعویق در اجرای یک پروژه ملی با سابقه چند ساله و کلی مانور رسانهای، قطعی و غیرقابل کتمان است، ضمن اینکه این طرح در صورت تحقق، میتوانست یک زیرساخت قابل اعتماد و سریع در ارتباط میان علمی مراکز آکادمیک و پژوهشی کشور فراهم کند که به ویژه در دوران بحران کرونا به بستری قوی و کارآمد برای آموزش و پرورش و مبدل گردد، که البته اکنون تمامی این امیدها بر باد رفته است.
حال باید منتظر ماند و دید که وعده جدید برای خروج این پروژه از بنبست تا چه میزان عملی خواهد شد.
«در حالی که هنوز از میزان پیشرفت، دستاندرکاران اصلی، پیشبینی موفقیت و نیز بودجه اختصاص یافته به آن کمتر سخن رفته است.»
شاید اینهم مانند پروژه سیستم عامل ملی باشد! پروژه ای که میلیاردی هزینه شد! ولی مدت هاست که دیگر از آن سخنی نیست! شایدم باید در جستجوی سلطان پروژه بود! مانند سلطان سکه و سلطان فولاد و .... پروژه های مجازی یک تفاوت اساسی دارند و آنهم اینکه سرمایه اولیه اش فقط چند برگ کاغذ و ایده ای ست ، نه انبار می خواهد و نه ساخت و ساز فیزیکی ، طرحی مطرح میشود و بودجه ای تخصیص می یابد! و بعد ..... فراموشی!! نه؟
شاید اینهم مانند پروژه سیستم عامل ملی باشد! پروژه ای که میلیاردی هزینه شد! ولی مدت هاست که دیگر از آن سخنی نیست! شایدم باید در جستجوی سلطان پروژه بود! مانند سلطان سکه و سلطان فولاد و .... پروژه های مجازی یک تفاوت اساسی دارند و آنهم اینکه سرمایه اولیه اش فقط چند برگ کاغذ و ایده ای ست ، نه انبار می خواهد و نه ساخت و ساز فیزیکی ، طرحی مطرح میشود و بودجه ای تخصیص می یابد! و بعد ..... فراموشی!! نه؟