ایتنا - سیارهٔ K2-18 b واقعاً جای عجیبی است و امکان دارد میزبان زندگی باشد!
شنبه ۲۳ شهريور ۱۳۹۸ ساعت ۰۸:۴۴
کشف جدید: وجود بخار آب در جوّ یک سیاره دوردست
دانشمندان با گردآوری داده‌های حاصل از مشاهدات تلسکوپ فضایی هابل در سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷، یافته‌های خود را در نشریه علمی نیچر منتشر کردند. تاکنون سیاره K2-18 b کوچک‌ترین سیاره خارج از منظومه شمسی بوده است که در جو آن، بخار آب کشف شده است.
این سیاره که نزدیک به ۱۱۰ سال نوری با ما فاصله دارد، در سال ۲۰۱۵ و توسط تلسکوپ فضایی کپلر ناسا کشف شد. گفته می‌شود که این جهان ناشناخته، دو برابر زمین بزرگی دارد و جرم آن نیز هشت برابر کره خاکی ماست. همچنین، این سیاره به دور یک ستاره کوتوله سرخ می‌گردد و در کمربند حیات واقع است؛ یعنی در محدوده‌ای که امکان پایداری آب مایع روی سطح سیاره وجود دارد.
از سوی دیگر، پژوهشگران می‌گویند هنوز مطالب ناشناخته زیادی درباره سیاره K2-18 b باقی مانده‌اند. ممکن است این سیاره، از نوع سنگی بوده و جوّ وسیعی داشته باشد و این احتمال هم وجود دارد که این سیاره کاملاً با آب احاطه شده باشد.
آنگلوس تسیاراس(پژوهشگر ارشد از دانشکده فیزیک و ستاره‌شناسی دانشگاه کالج لندن) می‌گوید با این وجود، K2-18 b یکی از بهترین نامزدها برای میزبانی زندگی است.
وی می‌گوید توجه به این واقعیات که این سیاره نسبتاً کوچک است، در کمربند حیات واقع است و شواهدی از آب نیز در آن یافت شده، در حال حاضر آن را به بهترین هدف و نامزد برای میزبانی زندگی تبدیل کرده است.
تاکنون، محققان نتیجه گرفته‌اند که میزانی آب و احتمالاً هیدروژن در جو این سیاره موجود است. آنها همچنین از اندازه و جرم این سیاره سرد نیز آگاهند و می‌دانند که گرانش K2-18 b بسیار قوی‌تر از زمین است (چون پرجرم‌تر است).
گفتنی است دوره گردشی این سیاره ۳۳ روز زمینی است و بدین‌ترتیب، یک سال بر روی K2-18 b به‌اندازه یک ماه در زمین می‌گذرد.
افزون بر این، K2-18 b به‌همراه یک سیاره کوچک‌تر از خودش با نام K2-18 c به دور یک ستاره کوتوله سرخ در گردش‌اند. بنابراین اگر در یک روز آفتابی بر سطح این سیاره بایستید، به جای خورشید زرد و نارنجی، یک ستاره سرخ خواهید دید، اگرچه به علت گرانش زیاد و نیز تابش زیاد پرتو فرابنفش بر سطح این سیاره، شاید قدم زدن در آنجا کار چندان درستی نباشد.
گفتنی است در حال حاضر، مطالعه بیشتر بر روی این سیاره از روی زمین، برای دانشمندان کار بسیار دشواری است.
اینگو والدمان (یکی از پژوهشگران این مطالعه) می‌گوید: «مشاهده اتمسفر یک سیاره دارای آب، از میان اتمسفری که خودش نیز آب دارد، کار بسیار سختی است.»
اما آنها بر این باورند که با مشاهده K2-18 b با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا که قرار است در سال ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شود، پاسخ بسیاری از پرسش‌های خود را بگیرند؛ از جمله جوّ آن و نیز زیست‌پذیری آن.
سارا سیاگر (استاد علوم سیاره‌ای، فیزیک و مهندسی هوافضا در مؤسسه فناوری ماساچوست، ام‌آی‌تی که در این مطالعه شرکت نداشته است)، می‌گوید: «این گام در راستای درستی برداشته شده است. ما در تلاش هستیم تا متوجه شویم این سیاره از چه نوعی است و از چه چیزی ساخته شده است.»
وی ادامه می‌دهد: «در منظومه شمسی خودمان، سیاره‌ای مثل K2-18 b نداریم؛ اما سیاره‌هایی همچون این، بطرز غیرقابل‌باوری معمول هستند. ما امیدواریم درباره این سیاره اطلاعات بهتری بدست بیاوریم و تلسکوپ فضایی جیمز وب نیز در این زمینه کمک شایانی خواهد بود؛ چرا که خواهد توانست به گستره وسیع‌تری از کیهان نظر بیفکند و مشاهدات مفصل‌تری داشته باشد.»
کد مطلب: 58109
