ايتنا - خواب‌های سیاه و سفید از چه زمانی رنگی شدند؟

برای دهه‌ها، این باور عمومی وجود داشته است که بیشتر مردم خواب‌های سیاه و سفید می‌بینند و خواب‌های رنگی با مشکلات «روان‌شناختی» مرتبط هستند. اما تحقیقات اخیر این باور را رد کرده و توضیح می‌دهند که خواب‌های رنگی یا سیاه و سفید، ممکن است مربوط به سن و تغییرات تکنولوژیکی باشد که نسل‌های مختلف شاهد آن هستند.

طبق گزارشی که توسط واشنگتن پست منتشر شده است، الگوی خواب‌ها، چه رنگارنگ و چه سیاه و سفید، ارتباط نزدیکی با دوره زمانی خاصی از زندگی فرد دارد.

به گزارش ایتنا، تحقیقات نشان داد که در دهه ۱۹۵۰، اکثر مردم به ندرت، و شاید هرگز، خواب‌های رنگی نمی‌دیدند. اما با ظهور و گسترش تلویزیون رنگی، خواب‌های رنگی نیز به طور قابل توجهی افزایش یافت.

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۸ انجام شد نشان داد که افراد بالای ۵۵ سال که در دوره‌ قبل از گسترش تلویزیون‌های رنگی بزرگ شده بودند، تنها ۳۴ درصد رویاهای رنگی دارند. در حالی که افراد زیر ۲۵ سال گزارش دادند که به میزان ۶۸ درصد خواب‌هایشان رنگی بود.

در مورد به خاطر سپردن رنگ‌ها در رویاها، نتایج نشان داد که حدود ۱۸ درصد از افراد مسن و ۱۵ درصد از جوانان در به یاد آوردن رنگی بودن یا نبودن خواب‌هایشان تردید داشتند.

ضمن اینکه مطالعات تایید می‌کند که افزایش سن به طور قابل توجهی بر ماهیت رویاها تأثیر می‌گذارد. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۱ انجام شد، که شامل تحقیقات در یک دوره ۱۶ ساله بود، نشان داد که ۸۰ درصد از افراد زیر ۳۰ سال وجود رنگ‌ها را در رویاهای خود گزارش کردند. این رقم تا سن شصت سالگی به طور قابل توجهی به ۲۰ درصد کاهش می‌یابد.

این نتایج، نشان‌دهنده تأثیرات تکنولوژیکی و فرهنگی بر روی شکل‌گیری خواب‌ها هستند و ثابت می‌کنند که افرادی که در دوره سیاه و سفید زندگی می کردند، چه در سینما و چه در تلویزیون، احتمالاً به همان سبک رویا می‌بینند، در حالی که نسل‌های مدرن که در این دوره بزرگ شده‌اند، یعنی عصر تکنولوژی رنگ، بیشتر مستعد دیدن خواب‌های رنگی هستند.

این مطالعات تأیید می‌کند که رویاها، مانند سایر جنبه‌های زندگی، تحت تأثیر محیط و تغییرات تکنولوژیکی قرار می‌گیرند و الگوهای خواب‌ها ممکن است منعکس کننده تجربیات بصری فرد در زندگی روزمره خود باشند.