دوشنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۸ ساعت ۱۰:۱۴
گزارش تصویری ایتنا: نماهایی ترسناک از کیهان در عکسهای فضایی شبح‌وار
در این گزارش تصویری ایتنا به نقل از cnet نگاهی به گزیده‌ای از این دست تصاویر خواهیم داشت.
ناسا در سال 2014 با انتشار این تصویر اتفاقی از رصدخانه پویایی‌شناسی خورشید، از خورشید که ظاهری شبیه فانوس کدویی پیدا کرده است، حس و حال هالووینی به خود گرفت. یک سری از نقاط فعال روی خورشید باعث شده‌اند نزدیکترین ستاره به ما شبیه یک کدو تنبل کیهانی شود.
سحابی روح (Ghost Nebula) بر صورت فلکی کاسیوپیا در این تصویر 2018 از تلسکوپ فضایی هابل ظهور کرده است. ظاهر طیفی آن نشات گرفته از حجابی از گاز و غبار است.
رصدخانه جنوبی اروپا نمایی از یک منطقه شکلگیری ستاره‌ها به نام NGC 2467 را در اکتبر 2018 منتشر کرد. این بیشتر به خاطر ظاهرش، که شبیه صورتی شبح‌وار است، با عنوان «سحابی جمجمه و دو استخوان» شناخته می‌شود.
این ساختار ترس‌آور در فضا ممکن است شبیه یک عنکبوت به نظر برسد، ولی در واقع یک سحابی است. «سحابی بیوه سیاه» از دو حباب شکل گرفته و به عنوان زایشگاهی برای ستاره‌های نوزاد عمل می‌کند.
ستاره‌شناسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی در مارس 2015 این تیفون مِیساک هولناک را که در حال تبدیل شدن به یک توفان طبقه‌بندی 5 بود دیدند.
چشم ژوپیتر
این تصور را تلسکوپ فضایی هابل در سال 2014 را گرفته که یک مردمک سیاه در وسط یک «چشم» بر روی این سیاره عظیم دیده می‌شود. البته آن دایره سیاه سایه قمر گانیمد مشتری است که درست در لحظه ثبت این تصویر از جلوی آن عبور می‌کرد.
چهره‌ای بر روی مریخ
مدارگرد وایکنیگ 1 ناسا در سال 1976 این تصویر را برای اولین بار از آنچه شبیه یک مجسمه یادمانی بر روی مریخ به نظر می‌رسید گرفت.
ستاره مرده نزدیک زحل
زحل (کیوان) بیش از 60 قمر دارد، ولی هیچکدام از آنها مانند قمر میماس شبیه یک فضاپیمای مرگبار «جنگ ستارگان» نیستند. این قمر چنین لقبی را به خاطر دهانه عظیم گردی کسب کرده که مانند لنز فوکوس سوپرلیزر بر روی فضاپیمای دارت ویدر [شخصیت اصلی آن فیلم] است.
چشم سائورون؟
این ممکن است مانند چشم سائورون در سری ارباب حلقه‌ها باشد، ولی در واقع این تصویر تلسکوپ فضایی هابل سیاره‌ای به نام «فم‌الحوت بی» را در حال گردش به دور یک ستاره نشان می‌دهد. ناسا در بیانیه‌ای در سال 2008 گفت که این «نخستین اسنپشات نور مرئی از گردش سیاره‌ای به دور یک ستاره دیگر است».
چشم بر روی سحابی ساعت‌شنی
تلسکوپ فضایی هابل در سال 1996 این عکس را از سحابی ساعت‌شنی ثبت کرد. یک تئوری ناسا در اینباره از این قرار است: «شکل ساعت شنی آن از انبساط یک باد ستاره‌ای سریع درون ابری که به آرامی در حال بسط یافتن است تولید شده است؛ این ابر در نزدیکی استوایش چگالتر از قطبهایش است».
کد مطلب: 58737
