کامپیوترهایی که سیستم عامل ویندوز را اجرا می کنند تقریباً منحصراً به پردازنده های x86 متکی هستند و اکنون سیستم عامل ویندوز 11 می تواند با پردازنده های ARM نیز کار کند
با ظهور برنامههای کاربردی هوش مصنوعی فشرده محاسباتی، مایکروسافت اکنون به پردازندههای ARM به خصوص مدلهای کم مصرف که در گوشیهای هوشمند و تبلتها محبوب هستند نیز متکی است.
کامپیوترهایی که سیستم عامل ویندوز را اجرا میکنند تقریباً منحصراً به پردازنده های x86 متکی هستند و اکنون سیستم عامل ویندوز 11 میتواند با پردازنده های ARM نیز کار کند.
مجموعه دستورات مختلف
برنامههای سازگار با پردازنده های x68 به دلیل تفاوت در مجموعه دستورات، به طور خودکار در رایانههای مجهز به پردازنده ARM و بالعکس، چه برنامههای ویرایش تصویر، آفیس، مرورگرها و یا حتی برنامههای بازی، اجرا نمیشوند.
بنابراین کاربری که دارای رایانه مجهز به پردازنده ARM و سیستم عامل ویندوز 11 است، باید به وب سایت (WindowsonARM.org) مراجعه کند تا بررسی کند که آیا برنامه ای به طور خاص نوشته شده یا حداقل بازنویسی شده است تا با پردازنده ARM سازگار باشد یا خیر. .
نرمافزاری که برای پردازندههای ARM نوشته شده است، نرمافزار بومی کامپیوترهایی که با آن عرضه میشود نامیده میشود و می تواند از قابلیت های آن نهایت استفاده را ببرد.
شبیه سازی
از سوی دیگر، تمامی نرمافزارهای x86 باید شبیه سازی شوند تا روی کامپیوترهای ARM اجرا شوند، به این معنی که کاربر باید یک برنامه اضافی (شبیه ساز) را اجرا کند که وانمود میکند یک کامپیوتر x86 است.
طبیعتا این شبیه سازی نیاز به قدرت محاسباتی اضافی دارد که منجر به کندی اجرای برنامه میشود در حالی که پردازندههای ARM به قدری قدرتمند هستند که کاربر در استفاده روزانه با مشکلی مواجه نمیشود.
مایکروسافت تاکید میکند که شبیه ساز (Prism) موجود در ویندوز 11 در مقایسه با شبیه سازهای قبلی ویندوز از نظر عملکرد و ظرفیت پردازنده بسیار بهبود یافته است.
با این حال، ممکن است مشکلات نرمافزاری در دستگاههای متصل به رایانههای بازویی مانند چاپگرها و اسکنرها وجود داشته باشد، به خصوص اگر مدلهای قدیمیتر باشند.
از آنجایی که نمیتوان درایورها را به طور کلی شبیهسازی کرد، کاربر باید از سازنده راجعبه وجود درایورهای مخصوص پردازندههای ARM سوال کند.